Tom, Rozdzial

 1     1, 4 |   Uważaj, niedojdo!~- Pokraka, kulas jeden! - rzucali mu, poszturchując
 2     1, 4 | dziedzicami do boru, że mi ten kulas przestrzelili... to umieć
 3     1, 9 | sterany byłem kiej ten pies... kulas mi przestrzelili, zagoić
 4     1, 10|     wstać nie może, tak go ten kulas krzywy boli...~- Hale, noga
 5     1, 12|       do cię wygarnął? Ho, ho! Kulas widzi mi się na nic już...
 6     2, 14|       się przynależą?... aż mu kulas stergł od postronka, tak
 7     2, 25|    Jędrzych Pacześ przetrącony kulas, że stąpić nie mógł i darł
 8     3, 26|   Dominikowej miał przetrącony kulas, Mateusz Gołąb był tak pobity,
 9     3, 28|   zimno, jaże mi ten drewniany kulas stergnął.~- Zaraz naszykuję
10     3, 30|       postawili... no, Łapa by kulas na nie podniósł, a nie powąchał
11     3, 32|     się z barłogu, przetrącony kulas miał jeszcze spowity w szmaty,
12     3, 32|          nic... A to me znowuj kulas rozbolał... - zająkał strachliwie. -
13     4, 42|        tyla się nażegnać, jaże kulas zdrętwieje: dzisiaj było
14     4, 42|     niźli buciary, co na każdy kulas idą - rzekła z prześmiechem