Tom, Rozdzial

 1     1, 4 |     żółtawym światłem rozjaśniała jasne, powichrzone głowy - siedzieli
 2     1, 10|       światło biło z jej chałupy, jasne i wesołe jakieś... przystanął,
 3     2, 13| wytrzymania, a przyszły akuratnie jasne, rozgwiażdżone i w górze
 4     2, 14|           przejrzysty, niebo było jasne, kieby szklane, odsłonięte
 5     2, 23|       cień padł na dusze i zmącił jasne tonie, i przenikną dziwnie
 6     3, 27|          siadłszy w oknie czesała jasne, bujne włosy, smutnie spozierając
 7     3, 31|     jeszcze było, oknem zazierało jasne i ciepłe słońce drzewa się
 8     3, 32|           Jagnę, czeszącą długie, jasne włosy przed lusterkiem,
 9     3, 33|          może Jagusinym, ogromne, jasne kiej niebo i czarnymi brwiami
10     3, 35|           niebo wisiało pogodne i jasne, zaś skraje były tak przejrzyste;
11     3, 36|        cięgiem włóczył oczyma; te jasne ślepie, błyszczące kiej
12     4, 41|        jeno co niebo było jeszcze jasne i zorze dopalały się na
13     4, 45|        niej te krótkie, nagrzane, jasne noce, że kiej jeno matka
14     4, 45|     Jagusia te krótkie, nagrzane, jasne noce i takie to te skwarne,