Tom, Rozdzial

 1     1, 3 |     Zarno... moje ze cztery, a Jagusine z morga... cztery i jed
 2     1, 8 |   mojego! Wszystko moje - to i Jagusine wszystko.~- Bóg wam zapłać,
 3     1, 8 |       i nie weźmie - a co jest Jagusine, co jej się po sprawiedliwości
 4     1, 11|    zwiesnę w sercu miała... za Jagusine zdrowie... jeszcze ten kieliszek...
 5     2, 13| śnieżycy, to zaczerwieniły się Jagusine wełniaki, to dzwonki mocniej
 6     2, 14|        prawie, bez pamięci, bo Jagusine oczy znowu wyjrzały z ciemności
 7     2, 14|       patrzył w tamtej oczy, w Jagusine modre oczy.~
 8     2, 20|  chociaż nieraz w nocy słysząc Jagusine płacze zrywał się bezwiednie,
 9     3, 29|       potrafiła, ale ujrzawszy Jagusine, gębę ozwarła z podziwu
10     3, 29|   obrazy omiecione z pajęczyn, Jagusine zaś łóżko pięknie chustką
11     3, 36|    jeno strzykał pod kominem i Jagusine oddechy trzepały się kiej
12     4, 38|          westchnął żałośnie.~A Jagusine serce jakby kto ścisnął
13     4, 39|        odpowie przed Bogiem za Jagusine nieszczęście.~- Juści, odpowie,
14     4, 47|    wiekowała.~Spomniały mu się Jagusine sprawki, to go ździebko