Tom, Rozdzial

 1     1, 3 |       la samej uciechy pasy by darł.~- Dziwno mi tej zawziętości
 2     1, 12|    Łapa wyskakiwał, szczekał i darł się na wyrko.~- Witek, załóż
 3     1, 12|        ujadaniem obiegał dom i darł się do sieni, naród zaś
 4     1, 12| skamlał, za kapotę mnie zębami darł i ciągał, nie mogłem pojąć,
 5     2, 13|        mękach ciężkich tulał i darł w sobie. Nieraz nocami zrywał
 6     2, 15| wrzepił się w serce pazurami i darł, i ozdzierał.~Ciężko mu
 7     2, 19|        taki pięścią wygrażał i darł się do nich, a coraz więcej
 8     2, 21|        a on zabiegał z przodu, darł suchy śnieg pomieszany z
 9     2, 25|    kulas, że stąpić nie mógł i darł się wniebogłosy, kiej go
10     3, 34|        powiada, co będzie buty darł na darmo?... jeszcze się
11     3, 35|       już niejeden z pięściami darł się ku chłopom i wygrażał,
12     3, 35|    inszy parobek.~- Ja bym się darł o te od Woli.~- Cie, żeby
13     4, 39|         Chudziaszek, a tak się darł do domu!...~- Wszystko w
14     4, 42|       i podpiwszy se galancie, darł się między najpierwsze i