Tom, Rozdzial

 1     1, 7 |  wygłodzone, jeszcze gotowe człowiekowi nie zostawić ni kosteczek
 2     1, 7 |    poznał. Jeszcze ty za to człowiekowi odsłużysz i żyć bez niego
 3     1, 7 |     tym, skąd się wół wziął człowiekowi:~Pan Bóg stworzył byka.~
 4     1, 10|  ślepa, i stara, ale zawżdy człowiekowi powinna być pierwszyzna!~-
 5     1, 11|    świecie! Juści! Marnacja człowiekowi a to biedowanie jeno...~-
 6     1, 11|   po letnim rodzeniu, tak i człowiekowi godzi się wypocząć jesienią,
 7     1, 12|   smakuje bydlęciu, szkodzi człowiekowi! Powiedają: "Kogo woda zbawi,
 8     2, 25|   że i nie dziwota, jak się człowiekowi wypśnie to jakie słowo twarde,
 9     3, 26|  pochodzi, a nie zmienić go człowiekowi grzesznemu.~To se jeno tajnie,
10     3, 30| dobroci swojej czyni co rok człowiekowi grzesznemu i czynić będzie
11     3, 33|   Bożej.~- Nie zmienić tego człowiekowi, coć mu przeznaczone, nie...~
12     3, 35|   szepnęła w same ucho niby człowiekowi:~- Cicho, głupi, gospodarz
13     4, 40|  parę niedziel, a widzi się człowiekowi, jakoby na całe roki zbył
14     4, 41|      nie. Ale jak się dusza człowiekowi zapiecze w zgryzocie, to