Tom, Rozdzial

 1     1, 2 |        strwożona.~- Zmarnowali mi bydlę!... - wykrzyknął wreszcie
 2     1, 2 |            Ścierwy, zmarnowali mi bydlę.~- Przecięch, tylo krowa,
 3     1, 3 |           krowę ~- Głupie to jeno bydle, a i temu na koniec przyszło.
 4     1, 3 |          Zmogłem się wczoraj kiej bydlę, to muszę się wywczasować.~-
 5     1, 4 | dobrodziej nie bronił... Jakże, i bydlę na ten przykład po pracy
 6     1, 4 |            a Jambroży, spity jako bydlę, wylazł na środek drogi
 7     1, 4 |      rubla przepił... żeś jako to bydlę abo i gorszy!... żeś. .~
 8     1, 7 |        piach a tarzał się jako to bydlę, że taka kurzawa, taka ćma
 9     1, 11|          a na grudzi i co lżejsze bydlę utrzymać się nie mogło.~
10     1, 11|             kobieta się zmarnuje, bydle ci zdechnie, pogorzel przyjdzie -
11     2, 15|            a nie, to się ostatnie bydlę sprzeda, a pókim żyw, ojca
12     2, 17|      drugim, ale człowiek też nie bydle, żeby zdychał pode płotem.~-
13     2, 22|         oczami dziwy one.~Jako to bydlę, jarzmem przygięte do ziemi,
14     4, 40|         świat gotów.~- Oj prawda, bydlę się nie tak łacno narowi