Tom, Rozdzial

 1     1, 10|         pociotkowi, co jeszcze od żniw żebra se lekuje... - wykrzyknął
 2     2, 17|         namyśle.~- Od zasiewów do żniw nie każdy będzie żyw! -
 3     3, 26|    sianokosów dociągnąć albo i do żniw pierwszych - marzyła, słodko
 4     3, 31|        rachowała się przeżywić do żniw; ryczała też tłukąc się
 5     3, 33|         Bieda ano popędzała, a do żniw, do nowego, było jeszcze
 6     3, 33|           się już przeżywiali ode żniw do żniw. Taki kawał wybranej
 7     3, 33|           przeżywiali ode żniw do żniw. Taki kawał wybranej ziemi,
 8     4, 41|           rachować.~- Jeszczek do żniw zarobiłbym ze trzysta złotych!-
 9     4, 44|          skamlały o poczekanie do żniw lub do najbliższego jarmarku.~
10     4, 45|          nakuwał sposobiąc się do żniw, pachniał chleb świeżo upieczony,
11     4, 45|           znojnych przygotowań do żniw, a ona uwijała się przy
12     4, 49| zapożyczył, aby jeno dociągnąć do żniw, a tu przyjdzie płacić za
13     4, 49|    dźwignąć z miejsca, ruszało do żniw, że nawet dzieci, nawet