Tom, Rozdzial

 1     1, 1 |  Słońce już się przetaczało na zachód i jakby rozżarzone biegiem
 2     1, 2 | czasami przed się na staw - bo zachód już był i na wodzie czyniły
 3     1, 2 |   ścianami i szybami okien, bo zachód bił w niego. Pęki czerwonych
 4     1, 10|   które wiatr gnał i zwalał na zachód, i stożył w góry przeogromne.
 5     2, 19|      radości, jako ta woda pod zachód, odwróciła się od starego,
 6     3, 30|        sobie niby parobki.~Pod zachód się już miało, poczerwieniałe
 7     3, 30|        cieniów i lśnień, które zachód rzucał przez drzewa.~Chłód
 8     3, 30|       tych ptaków lecących pod zachód i na kraj świata pofrunęła.
 9     3, 32| mamrotane jękliwymi nawrotami.~Zachód już nadchodził, niebo się
10     3, 34| wieczór, deszcz przeszedł i na zachód słońce się wykryło zza chmur
11     4, 37|    zagwarzyły, to było pod sam zachód, i już bydło spędzali z
12     4, 42|     dnia jednako ze wschodu na zachód wędrowało słońce siejąc
13     4, 43|  nadzieją spozierając w każden zachód, czy nie idzie na odmianę,