Tom, Rozdzial

 1     1, 2 |       każdym dworze by znalazł!~Wyrzekał coraz żałośniej i obchodził
 2     1, 5 |    łupie, to pewnie na pluchę - wyrzekał.~Wypili raz i drugi, ale
 3     1, 10|   Wziąłbyś się do roboty, a nie wyrzekał jak baba. Zdrowy jesteś,
 4     2, 15|       że ruchać się nic mogę! - wyrzekał.~- To ino tak zrazu, boście
 5     2, 15|     słowa nie rzekł nikomu, nie wyrzekał i jakby o wszystkich krzywdach
 6     2, 20|       weselił się, komu bieda - wyrzekał, komu choroba spowiadał
 7     3, 28|         zakropionym, bo Jambroż wyrzekał żałośliwie, jako gorzałka
 8     3, 33| strujesz się!~Zaś przy kapuście wyrzekał na stare sadło.~- Mazią
 9     3, 35|    niźli kobieta mądre słowo! - wyrzekał głęboko zniechęcony.~- Daj
10     4, 40|    kobiecie la niego myślałem - wyrzekał cicho, z głęboką boleścią,
11     4, 42|         człowieka nie poznaje - wyrzekał markotnie Jambroż, na darmo
12     4, 45|      Nie mogę go nikaj naleźć - wyrzekał frasobliwie i nie wdając
13     4, 48|        sprzeciwiał się siostrom wyrzekał na gorąc w izbie i skoro