Tom, Rozdzial

 1     1, 6 | przemoczona do skóry, bo nawet i trepy zapadały się w rudy, torfiasty
 2     1, 7 |      ręce przy kominie, ostawiła trepy pod oknem i siadła zaraz
 3     2, 13|        chwytliwy, że Hanka wzuła trepy na bose nogi, w kominie
 4     2, 13|             Co mu jest? - Zezuła trepy, bych go ino nie jątrzyć
 5     2, 14| chrupiący śnieg aż po kolana, że trepy trzeba było wyciągać!~-
 6     2, 18|   wrzasnęła rozgniewana, wdziała trepy, podkasała wełniaka, zabrała
 7     2, 18|         chałupy... wczoraj to mi trepy zaniósł do budy! Ścierwa,
 8     2, 22|         w grochowiny i wrażone w trepy, że chodził niby na czworakach,
 9     3, 28|      próg, już drugie w sieniach trepy z błota obijały, wstępując
10     3, 31|      Mokro tam jeszcze?~- Juści, trepy całkiem więzną, ale po zbronowaniu
11     3, 32|     biegnących naprzeciw...~Jeno trepy kłapały i błoto się otwierało,
12     3, 32|        się pod ścianę otrzepując trepy o przyciesie.~Powiedła je
13     3, 32|         w bruzdach było mokro, w trepy nabierało się wody, a szmaty