Tom, Rozdzial

 1     1, 2 |       białymi ścianami i szybami okien, bo zachód bił w niego.
 2     1, 4 |        kwiatów... a ze ścian i z okien kolorowych wychylały się
 3     1, 4 |          i farby biły na niego z okien, że widział się wszystkim
 4     1, 11|         że z gęsto powywieranych okien i drzwi buchały radosne
 5     1, 11|          że starsi krzykali im z okien:~- Kwiatuszków szukacie?
 6     2, 13|     chorością poskręcane. Sprzed okien to tam stary jeszcze do
 7     2, 15|        się tłucze koło jarzących okien, choć wzdycha do pełnych
 8     2, 17|     mrokach, z wolna płynących z okien, po obrazach, po skrzeniach
 9     2, 18|           wiejne tak ciągnęło od okien i drzwi, że Łapa wciąż szukał
10     2, 18|        Przesunęła się cicho koło okien i poszła szczytową ścianą
11     2, 22|       chłop jakiś uciekał sprzed okien.~Nie zwracali na to uwagi,
12     2, 24|        chlustały gdzieniegdzie z okien na śnieg przemiękły i lśniły
13     2, 24|    znaczącą się jeno światełkami okien, patrzył zdumiony, jakby
14     3, 26|        gdzieniegdzie z wywartych okien buchały zapachy gotowanych
15     3, 26|        ściany i pofarbowały ramy okien na niebiesko.~A tam znów,
16     3, 28|     sporo plątało po kątach i do okien zaglądając, aż je nieraz
17     3, 31|          w łunach ogni, co się z okien i drzwi wywartych darły
18     3, 32| porznięte świetlistymi pręgami z okien bijącymi, mrowiły się od
19     4, 37|       izbie i w sieniach, zaś do okien cisnęło się tyla dzieci
20     4, 38|         we światła, co leciały z okien na gładź stawu i marły nie
21     4, 40|      rozlegać brzęki otwieranych okien, klekoty trepów i przeróżne
22     4, 41|         zazierać do poniektórych okien jeszcze oświetlonych, jeno
23     4, 45|         i kolorach, jakie biły z okien, to się jej widziało, co
24     4, 48|      sobie tego nie stworzyła.~Z okien plebanii lały się smugi