Tom, Rozdzial

 1     1, 2 |  machinalnie i skręcił z drogi w szerokie i długie opłotki, bo wójtowa
 2     1, 5 |         pod domami porozwieszali szerokie drabiny, zawieszone od góry
 3     1, 6 |     tylko gdzieniegdzie błyskały szerokie rowy pełne siwej wody i
 4     1, 11|         grusze Maćkowe, huczne a szerokie niby te równie nieobjęte,
 5     1, 11| tęskliwie rwie się za te rozłogi szerokie, za te lasy dalekie, we
 6     2, 16|          po kawałku w gębule, na szerokie, ostre ozory.~- A koniom
 7     3, 27|      opite radością oczy na pola szerokie, zawarte ścianą dalekiego
 8     3, 29|     pożałowała, pilnie wysypując szerokie opłotki, aż do drogi, piaskiem,
 9     3, 31|    przepalonymi szybkami na pola szerokie, na pola nieobjęte, co jakby
10     3, 34|         na niebie jeszcze leżały szerokie zatoki zórz krwawych, kieby
11     4, 37| westchnęła ogarniając z lubością szerokie pola i ten cały świat Boży.~-
12     4, 41|        za skibą, kładąc posobnie szerokie, proste zagony, boć rola
13     4, 48|        łuny zachodu wpatrzeni, w szerokie, złociste przepaście nieba