Tom, Rozdzial

 1     1, 2 |       połyskiwały szkła obrazów świętych, co rzędem czerniły się
 2     1, 4 |        brzmień przenikających i świętych; to dzwonki krótką salwą
 3     1, 5 |      insze, takie, co od miejsc świętych ciągnęły i znały Ostrą Bramę,
 4     1, 7 |    kawał drogi, ale że już tych świętych nóżków nie czuł z utrudzenia
 5     1, 7 |        szczekał, to docierał do świętych nóżek Jego, to udarł zębami
 6     1, 7 |         rękach i po tych nogach świętych, że zmiękło serce Pańskie,
 7     1, 7 |      Najświętszej, ni apostołów świętych nie było... to ostał ino
 8     2, 13| przykrywały tę nędzę, a te parę świętych obrazów na ścianach, zaś
 9     2, 16|   którym śpiewali aniołowie, do świętych nóżek Dzieciątka przypadali
10     2, 22|        wioną światem, od jakich świętych ołtarzy idą głosy, jakie
11     2, 23|         okwiat oczarowań, trwóg świętych, zdumień najgłębszych, uniesień
12     2, 24|       wybuchnęła żalami, u tych świętych nóżek Pocieszycielki złożyła
13     3, 26|  poranki, a z rozpostartych rąk świętych puszczała skowronki, by