Tom, Rozdzial

 1     1, 1 |    srebrnawej szarości rozlewały się strugi złota - łubiny żółciły się
 2     1, 2 |              ciężkie łby, aż cienkie strugi wody, niby bicze opali,
 3     1, 6 |    rozpłaszczonych - to wybłyskiwały strugi spienionej wody, płynącej
 4     1, 12|       sączyły się na ściany żywiczne strugi, niby łzy krwawe i zastygłe...~
 5     2, 13|         wiejby pozamarzały rzeczki i strugi, bagna stężały, staw nawet
 6     2, 24| porozwalanych kup siana wytryskiwały strugi czarnego dymu i buchał blady,
 7     2, 25|   poćwiertowanym trupom podobne, zaś strugi żółtych trocin rozsączały
 8     3, 32|           woda i drogą też szorowały strugi spienione, a rozkwitłe ciernie,
 9     3, 33|             cna wypalało po ugorach, strugi wysychały, ziemniaki zaś,
10     3, 33|            buchnęły złote, spienione strugi, jaże polały się te trele
11     4, 37|       sypiały się te ciężkie, sypkie strugi ziemi, jakby to nad nią
12     4, 43|  skołtunionych mrokach lały się jeno strugi oślepiających jasności,
13     4, 49|    zaczerwienionych oczów polały się strugi gorzkich łez, a wszystkie