Tom, Rozdzial

 1     2, 16|      ino mógł, a rozglądał się strachliwie dookoła, ale nic nie dojrzał...
 2     2, 24|      się przemóc, a ino cicho, strachliwie, chyłkiem poniósł się z
 3     3, 26|   ściszyła głos obzierając się strachliwie - jako Jagusia już się na
 4     3, 27|        resztki nocy czaiły się strachliwie pod płotami.~Powróciła na
 5     3, 27|     portczyny i cosik mamrotać strachliwie.~- Przyrzuć krowom siana,
 6     3, 27| żelazach siedzi? - wykrztusiła strachliwie. ~- Cóż znowu!... zwyczajnie,
 7     3, 29|     zuchowato, rozglądając się strachliwie, czy kto nie dojrzał Rochowej
 8     3, 31|       na jajach gdakać poczęły strachliwie i sfruwać z gniazd.~- A
 9     3, 32|    kulas rozbolał... - zająkał strachliwie. - Cichoj, ścierwy - rzucił
10     3, 33|     szepnął Witek żegnając się strachliwie.~- Głupiś! - skarciła go,
11     3, 34|       kijanka trzaskała i gęsi strachliwie gęgały.~Rocho właśnie zbierał
12     4, 37|   Laboga, ociec! - i zapłakała strachliwie.~- Na to Jagustynka strzepnęła
13     4, 42|     jakoś żałośnie i cichuśko, strachliwie przemknął się dalej. - Gryzie