Tom, Rozdzial

 1     3, 28| wrzeszczała rozsrożona.~Jagna skoczyła z miejsca, chwytając w garść,
 2     3, 32|   Józkę i do Witkowych kudłów skoczyła, ledwie się chłopak wyślizgnął
 3     3, 32|      pokazać.~- Mnie! mnie! - skoczyła jakby biczem podcięta.~-
 4     3, 33|          byle jeno ratować...~Skoczyła na równe nogi.~- Jako ten
 5     3, 35|   wyrwała się kobietom z rąk, skoczyła za komin do drąga z obleczeniem
 6     4, 39|       to się dowiesz!~Wójtowa skoczyła z pięściami, szczęściem,
 7     4, 39|  mściwość sprężyła pazury, aż skoczyła na izbę i, rozwścieklona
 8     4, 40| rogami?~Odszczeknął cosik, aż skoczyła do niego, szczęściem, co
 9     4, 40|       zarno będę jak przódzi.~Skoczyła naraz do izby po najmłodsze
10     4, 41|      skapiał kiej ten pies! - skoczyła w pola na przełaj.~Nie pogonił
11     4, 43| doszło do bitki, gdyż wójtowa skoczyła do niej z pazurami, ledwie
12     4, 47|      się z jej zapalczywości, skoczyła ku niemu z wrzaskiem.~-
13     4, 47|       i ty czego nie oberwał!~Skoczyła naraz do drzwi, wywarła