Tom, Rozdzial

 1     1, 2 | zamedytował głęboko, że mu to samemu do głowy nie przyszło. Boć
 2     1, 2 |     zawżdy ż nią lepiej niźli samemu biedować...~- Która i głupia
 3     1, 3 |      Dominikowa, ze mną, ckno samemu, pogwarzym...~- A dobrze,
 4     1, 5 |       się lubiał niezgorzej i samemu stawiać sobie było trudno,
 5     1, 6 |   siebie, bo mu markotno było samemu pod pierzyną '...~- My byśwa
 6     1, 6 |    Dominikowa.~- Cniło mi się samemu, tom do dzieuch wyszedł
 7     1, 8 |     się, chudziaku, nie cniło samemu. Amen! - bełkotał~Jambroży,
 8     1, 12|   zawzięty! Jezus, żeby sobie samemu obcinać kulasa! Prosto nie
 9     1, 12|  Posiedź zdziebko, tak mi się samemu ckni...~Począł glamać, pogryzać,
10     3, 31|   dasz potrzebującemu, jakbyś samemu Jezusowi dawał! No, mówię
11     4, 40|      Łacno zwalać na ojców, a samemu wylegiwać się do góry pępem!
12     4, 47|      Jędrzycha i Szymka, bych samemu ostać na gospodarce, na
13     4, 47| pozostać do końca, że to jemu samemu gdziesik się śpieszyło.~