Tom, Rozdzial

 1     3, 28|    dziewki poniektórej, której to posobnie i śmiech, i płacz, i wesele,
 2     3, 28|       jeszcze z dala obchodź. Noś posobnie, ino nie zagaduj się tam
 3     3, 30|           chałupach światła gasły posobnie, kiej oczy snem zwierane;
 4     3, 30|         które wedle zwyczaju jęły posobnie przychodzić w goście użalać
 5     3, 34|           ale obchodzili z wolna, posobnie wszystkie ołtarze, przed
 6     3, 34|   poczerwieniał, jaże całował ich posobnie molestując i prosząc, bych
 7     3, 36|    czynili toż samo, wcinając się posobnie w omgloną łąkę i chlaszcząc
 8     4, 37|           świece też dopalały się posobnie i gasły niby te oczy strudzone
 9     4, 38|        znowu zagrała, dziady jęły posobnie wyciągać, brzękając w miseczki,
10     4, 40|         po starym, syn po ojcu, a posobnie, a cięgiem, dopóki Twoja
11     4, 41|      rżnął skibę za skibą, kładąc posobnie szerokie, proste zagony,
12     4, 41| Pochwalony! ~Komornice wychodziły posobnie z lasu z brzemionami drzewa
13     4, 44|  wywoływać i każden szedł koleją, posobnie, a pisarz przy nazwisku