Tom, Rozdzial

 1     1, 3 |         czyje ono; o, ten ci sarn nos kiej kartofel, te same bure
 2     1, 12|         brały.~Nie odrzekł na to, nos ostro wycierał, a prędzej
 3     2, 15|        twarz miał długawą, suchą, nos kiej ten dziób jastrzębi,
 4     2, 17|         zażywali, ten kichnął, ów nos ucierał, tamten zaś oczy,
 5     2, 18|           długą krychę nad okiem, nos długi, krzaczastą, rzadką
 6     2, 20|     odchrząknął, tabaki mu podał, nos wytarł chusteczką, od której
 7     3, 26|     miasta, i popłakiwała z cicha nos cięgiem ucierając...~Potem
 8     3, 28|       pachnącym w garści trzyma i nos se przytyka, bo mu ano naród
 9     3, 28|           jeszcze z dala obchodź. Noś posobnie, ino nie zagaduj
10     3, 28|       płaczem i długo się trzęsła nos głośno wycierając, aż znowu
11     3, 29| podjeżdżała pięściami pod wójtowy nos, że się ten cofał, a reszta
12     3, 30|       bachory niańczy, to i tobie nos będzie umiała ucierać.~-
13     3, 30|          dopiero kiej chrzanu pod nos nakładła, Hanka oprzytomniała
14     3, 33|      drapał się w głowę, a Bylica nos wycierał za węgłem, że w
15     4, 38|     Niejeden gołym zadem łyska, a nos drze do góry, jakby cięgiem
16     4, 39|          siarczyście i wycierając nos zapytał:~- Dzisiaj pewnie
17     4, 39|          Że to Płoszka lubi zawdy nos wrażać w cudze sprawy.~-
18     4, 39|      wygrażał.~- Ksiądz, a wsadza nos w cudze sprawy! - wyrzekła
19     4, 40|         się ona pocznie wynosić a nos zadzierać, obaczycie!~-
20     4, 42|        kącie wzdychał żałośliwie, nos ucierał i ogłupiałymi oczami
21     4, 43|          A pilnuj się, bych cię w nos nie dziobnęła, zła kiej
22     4, 45|       dziesiątkę.~- Wsadź se ją w nos! Głupi, stoję to o twoją
23     4, 47|    potrzebuje i sam sobie poradzi nos obetrzeć!~Jagusia podniesła
24     4, 49|          kobieta, panią se była i nos zadzierała, a teraz co!