Tom, Rozdzial

 1     1, 12|      Kaśka, jak pełna faska! - odparła przekąśliwie. - Będzie tak,
 2     2, 19|     Małgośki?~- Na muzykę... - odparła cicho, bo głos jej całkiem
 3     2, 19|      to wyjść?... pilnują mnie odparła ze drżeniem, ręce się ich
 4     2, 23|     przy sobie.~- Dyć to ja! - odparła jakoś łzawo i cicho.~Znaleźli
 5     2, 25| zniecenia ognia.~- A cięgiem - odparła Józka, trwożnie nasłuchując.~
 6     2, 25|     cię, kiej jeno chcesz... - odparła unikliwie przysuwając się
 7     3, 28|        i chorobą się wymawia - odparła chmurnie Weronka.~- Ziąb
 8     3, 28|         dyć jeno wojną żyję! - odparła spokojnie, choć trwożna
 9     4, 37|      współczuciem.~- A juści - odparła łzawo i cichuśko.~Patrzał
10     4, 38|       la mnie już nie zabawa - odparła smutnie.~Zajrzał w jej oczy
11     4, 39|   długiej chwili sylabizowania odparła zniechęcona:~- Hale, kiej
12     4, 40|      małe to jeszcze wesele? - odparła zwijając się kole nich i
13     4, 42|       A choćby dobrym słowem - odparła Sikorzyna dając jej kawał