Tom, Rozdzial

 1     1, 5 |           połyskały ino, aże oczów oderwać było trudno: bursztyny żółte,
 2     1, 12|          kołowała jeszcze błędnie, oderwać się nie mogła jeszcze, że
 3     2, 13|           pokładała się na niej, a oderwać się nie mogła od bydlątka
 4     2, 14| przystanęła nagle i nie miała mocy oderwać oczów od świateł mżących
 5     2, 14|            ruszyć się nie mogła ni oderwać oczów, ni serca rozkołatanego.~
 6     2, 17|            ławce i nie mogła oczów oderwać od jej zmizerowanej, bladej
 7     2, 24|            niżej nieco, i nie mógł oderwać oczów, kieby przykuty i
 8     3, 27|           pazury, to i niełacno go oderwać, i prawo za sobą będzie
 9     3, 30|           czepiły i oczu nie mogła oderwać od niego; zbliżał się z
10     4, 37|         izby i powracała nie mogąc oderwać oczów od trupa, i co trochę
11     4, 38|          za nogi, że nie poredziła oderwać się z miejsca, więc jeno
12     4, 45|    strasznie, ale nie poredził się oderwać od tej kruszyny ludzkiej,
13     4, 48|          naraz głośno, i chcąc się oderwać od tych obmierzłych myśleń,