Tom, Rozdzial

 1     1, 12|   wychodziła z niego powoli i niesła się we światy, jako ten
 2     1, 12|   skrzepiona i miłosierdziem, niesła się na jakieś pola wiośniane,
 3     2, 17|      wszystko i jako ten ptak niesła się duszą po cudeńkach -
 4     2, 17|      farbach ledwie widnych i niesła się duszą w zaświaty, w
 5     2, 22|   czwartej, a każda co nowego niesła, że snuły się one gadki
 6     2, 23| nadludzką mocą czucia, co ich niesła w nadświaty i rwała się
 7     3, 26|     płynęła, nad ziemiami się niesła w one kwietniowe poranki,
 8     3, 26|    miała potrzebne - gromnicę niesła z sobą, co ją ano wyprosiła
 9     3, 27|    zdawała pilnowanie Józce i niesła się nie wiada gdzie, iż
10     3, 31|      od chrztu. Przodem Józka niesła dziecko w poduszce, chustą
11     3, 31|   razy zawracała do chałupy i niesła się znowu za nimi, aż dopiero
12     3, 31|       serca i po ziemiach się niesła - i na poletkach pod ziemniaki,
13     3, 36|        To wychodziła za dom i niesła się tęskliwymi oczyma po