Tom, Rozdzial

 1     1, 10|    dziwuje.~- Jakże... kowalowe nasienie przecież... syn takiego
 2     1, 12|    dostać.~Kobiety zaś, choć to nasienie najbardziej wrzaski i zabawę
 3     2, 15|       mi już obmierzło to babie nasienie, z dawna! A to nic jeno
 4     2, 19| pośmiewisko światu poda! Diable nasienie, ścierwo, mówię ci, pij
 5     2, 19|     mówię ci, pluń na to diable nasienie, przecież rozum swój masz...~
 6     2, 21|         To już takie Paczesiowe nasienie, a Dominikowa nie insza
 7     3, 31|             I bękart człowiecze nasienie... już ona ciężko przed
 8     3, 31|        szepnął Witek.~- Pieskie nasienie, pogany zatracone! - mruknęła
 9     3, 32|       czy nie - zarówno ludzkie nasienie, prawo ma na świecie jedno
10     4, 38|          Znam dobrze to pieskie nasienie, znam i mówię waju: nie
11     4, 41|       znam ja dobrze to sobacze nasienie.~- Cóż na to Szymek?~- A
12     4, 42|          A bo to nie Dominikowe nasienie! - wykrzyknął ze śmiechem
13     4, 45|         zły i wzburzony.~- Psie nasienie! - mamrotał gniewnie. -