Tom, Rozdzial

 1     1, 9 |  podrapaną, bo że był ździebko napity, to już na wozie chciał
 2     1, 11|    poradzali, wójt, że był już napity, coraz głośniej mówił, wypuczał
 3     2, 19|         Antek już był zdziebko napity, a że nigdy nie miał przed
 4     2, 19| dzisiaj, że choć naród już był napity, a spoglądali na nią z podziwem.
 5     2, 24|      jeno Jambroży, niezgorzej napity, bo swoim zwyczajem jął
 6     3, 29|     pług im chodził kiej chłop napity, a koń co trocha do stajni
 7     3, 30|        że zaś był już zdziebko napity, to jął wycyganiać takie
 8     3, 31|     ledwie na nogach utrzymał: napity był, rozespany i zgoła nieprzytomny,
 9     4, 37|  chłopskiej stronie organista, napity już ździebko, dźwignął się
10     4, 37|   gotuje - wołał któryś barzej napity. ~- Słuchajta no, gospodarze! -
11     4, 38|        kiedy to chłop ździebko napity drogą idzie, kolebie się
12     4, 38|       kaj niekaj ktosik dobrze napity wyśpiewywał rozgłośnie.~
13     4, 42|       wielce strudzony i nieco napity, uwalił się w kącie na słomie