Tom, Rozdzial

 1     1, 8 |            gdzieniegdzie poczęły z mroków wybłyskiwać światła chat
 2     1, 9 |           migotać światełka wskróś mroków i gąszczów drzew, i traw
 3     1, 11|         rozeznać na pościeli wśród mroków, jakie jeszcze zalegały
 4     1, 12|         Wieś spała jeszcze na dnie mroków, co słały się nisko nad
 5     1, 12|    rozbielał świtaniem, wychylał z mroków oszroniały i ogłuchły przemarzłą
 6     2, 13| odwieczerzu, zaczęły się wysuwać z mroków długie, świszczące i jakoby
 7     2, 21|          niekiedy załopotał wskroś mroków.~A czasami znowu wichura
 8     2, 23|         ogrnisty płonęła w chaosie mroków i nocnego mętu...~...To
 9     3, 26|     dźwigał się leniwie z legowisk mroków i mgieł jako ten parob,
10     3, 30|         rzucał przez drzewa.~Chłód mroków ją owionął, a ciche, nagrzane
11     3, 34|          poczciwiej...~Rwały się z mroków postrzępione rozmowy, że
12     3, 36|           ciężkimi krojcami wskroś mroków, że ziemia zdała się kolebać.~
13     4, 40|           rzadka, i z przyziemnych mroków wyłaniały się z wolna bielone