Tom, Rozdzial

 1     1, 9 |   trwogi...~- Jezus mój! Panie miłosierny, Mario! - rwało się im z
 2     1, 12|     zdychać pode płotem. Jezus miłosierny! Jezus!~Zrozumiał nagle
 3     3, 26|       wama darzy i plonuje Bóg miłosierny, gospodarze kochane! - szeptała
 4     3, 28|        prześmiewają! Jezus mój miłosierny, to mało bied, mało chorób,
 5     3, 33|         własne dzieci!~- Jezus miłosierny - wołała w zapamiętaniu
 6     3, 33|       uciekać! Na zawsze! Jezu miłosierny! Na zawsze...~
 7     4, 38|      zgroza. ~- Jezu mój, Jezu miłosierny! - wyrwał się jej z piersi
 8     4, 39|    Utopił się, we wodzie! Jezu miłosierny! - jęknęła załamując ręce,
 9     4, 40|        dopóki Twoja wola, Jezu miłosierny - dumał surowo.~Wsparł głowę
10     4, 41|     będzie, co będzie i co Bóg miłosierny pozwoli. Przyjdę do cię
11     4, 42|        świętą:~- Dopomóż, Jezu miłosierny! Rodzona mać me ukrzywdziła,
12     4, 42| grzeszny, ale me spomóż, Panie miłosierny, to już na mszę dam abo
13     4, 47|       Jutro... dzięki ci, Boże miłosierny, dzięki! - jąkała coraz