Tom, Rozdzial

 1     1, 4 |     często ino bez płot libo o miedzę siedzieli - a zawżdy pogwarzyć
 2     1, 11|        Owe mazury, długie kiej miedze, rozłożyste jako te grusze
 3     3, 28|       jednej wsi siedzą, przez miedzę, a nikomu to śpiku nie psuje...
 4     3, 33|   ktosik cielną krowę wiódł na miedzę albo konia spętanego prowadził
 5     3, 34|       Miemce kupią i zasiędą o miedzę, to będzie jak w Górkach:
 6     3, 36|  ściany żyta pochylały się nad miedzę pod ciężarem kłosów, zwisających
 7     4, 37|        chrzęstliwymi kłosami o miedze i drogi, już niegdzie po
 8     4, 38|       bijąc o wszystkie drogi, miedze i rowy, co migotały kiej
 9     4, 41|      wytartym ugorze, przeszły miedzę i łakomie wżerały się w
10     4, 41|       węgłem śmiało wyszedł na miedzę i głośno zachrząkał.~A ksiądz
11     4, 47|       to siedzieli tylko przez miedzę. Przejmował go coraz większy
12     4, 48| niepostrzeżenie wyniósł się na miedzę za stodołami, pod gruszę,
13     4, 49| obejścia wytaczały się wozy na miedze i polne drożyny.~A kiej