Tom, Rozdzial

 1     1, 4 |       zaraz ,ino Antek ostał i medytował, Kuba wyprowadził konie
 2     1, 10|      szedł wolno, przystawał a medytował... - Juści, kto go ta wie,
 3     2, 13|       popijał z wolna, niby to medytował, a zgoła nie wiedział, co
 4     3, 29|        był teraz nad tym Rocho medytował postanawiając zarazem jakieś
 5     3, 35|  strzykał śliną na izbę, długo medytował, długo się ważył spoglądając
 6     4, 37|       i modlił gorąco, kto zaś medytował kiwając smutnie głową i
 7     4, 37|      ci ano czuł naród, tak ci medytował i w sobie rozważał, a patrzył
 8     4, 40|       urządzenie na świecie! - medytował okrywając Pietrusiową gębusię,
 9     4, 40| stronie będzie nam sposobniej.~Medytował cosik obchodząc wszystkie
10     4, 41|        śmierć nie rozdzieli! - medytował gorzko i górnie.~Świt się
11     4, 41|      udźwignę - płakała cicho.~Medytował długo i w końcu powiedział:~-
12     4, 48|     pod drzewinami frasobliwie medytował.~- A może to i prawda! Mama
13     4, 48|        nim, do samego świtania medytował i kajał się z mimowolnych