Tom, Rozdzial

  1     1, 1 |          drodze Żyd szmaciarz, pchał przed sobą taczki dobrze naładowane,
  2     1, 1 |              bezmyślnie na siejącego przed nimi i znowu kopał, wybierał
  3     1, 1 |         ziemniaki i rzucał do kosza, przed się stojącego.~Ludzi. było
  4     1, 1 |            bo taka śpaśna... i zaraz przed oborą upadła... i ani pić
  5     1, 2 |         czerwono-białą krową, leżącą przed oborą na kupie nawozu.~Stary
  6     1, 2 |               bo coraz to przystawał przed krową i klął siarczyście,
  7     1, 2 |         który pożywiał się na ganku, przed domem; odsadził się od miski
  8     1, 2 |          wręby i spozierając czasami przed się na staw - bo zachód
  9     1, 2 |             jaskrawo na tle ścian, a przed chałupą, w sadzie, to między
 10     1, 2 |       odstawiła szkopek, przykucnęła przed progiem i z najżywszą radością
 11     1, 2 |              w sieniach albo i zgoła przed domami, że ino skrzybot
 12     1, 2 |           kiełbasy podtykała kryjomo przed dzieciskami... A jak się
 13     1, 2 |               obmacując miski, które przed nim postawiła wójtowa.~Żachnął
 14     1, 2 |              do pani matki i jeszcze przed Godami sprawim wesele...~
 15     1, 2 |              nie skończył, bo stanął przed chałupą Jagny.~Świeciło
 16     1, 2 |          kątach izbę; stara, skulona przed kominem, czytała cosik głośno,
 17     1, 3 |         zwlókł się z wyrka i wyjrzał przed stajnię -szron leżał na
 18     1, 3 |       dziękczynienia~A Łapa siedział przed nim na zadzie i skomlał
 19     1, 3 |           wyszedł zza węgła i stanął przed nim.~- Ptaszkami się, ścierwo,
 20     1, 3 |           głupie, co się nie usuwało przed źrebicą, to cielę jakie,
 21     1, 3 |               a padną wnetki w proch przed Majestatem, ukrytym w tej
 22     1, 3 |            były jeszcze zaczęte.~Ale przed domem sądowym, co stał zaraz
 23     1, 3 |        właśnie Jacek wyniósł samowar przed sam próg i tak go rozdmuchiwał
 24     1, 3 |              i przysięgała co chwila przed tą Częstochowską, jako świnia
 25     1, 3 |         naród wysypał się do sieni i przed dom odetchnąć nieco: kto
 26     1, 3 |         sprawa Boryny.~Jewka stanęła przed sądem i pohuśtując dziecko,
 27     1, 3 |              i rzuciła się na kolana przed sędziami z krzykiem :~-
 28     1, 3 |              skamłali, jako ten pies przed drzwiami, abośta mało obiecowali,
 29     1, 3 |            Abo tom się mogła obronić przed tylim chłopem?... Krzyczałam,
 30     1, 3 |      rozpowiła dziecko i położyła je przed sędziami; dziecko wierzgało
 31     1, 3 |       rzucała na rozpostartą płachtę przed siebie.~Słońce, że się już
 32     1, 4 |        zielonych i jabłek rumianych.~Przed gankiem, obrośniętym w poczerwieniałe
 33     1, 4 |         przez ciżbę i parł prosto aż przed wielki ołtarz - aż tam,
 34     1, 4 |           jakby się unurzał w stawie przed zachodem, kiedy .słońce
 35     1, 4 |       siedzieli - a zawżdy pogwarzyć przed kościołem miło jest i potrzeba...
 36     1, 4 |        parobków, co się w kupę zbili przed wrótniami, na drodze, kurzyli
 37     1, 4 |             zapalił i ponuro patrzył przed się...~Nie mówił on żonie,
 38     1, 4 |              pogadać ani wyżalić się przed kim na dolę swoją. A to
 39     1, 4 |             Mimo to Jankiel postawił przed nim flaszeczkę araku.~Opierał
 40     1, 4 |   urzędnikami trzyma, o staję czapkę przed dziedzicem zdejmuje, a te
 41     1, 4 |            domów, to stawali kupkami przed karczmą, bo to i wieczór
 42     1, 4 |         budulec leżący gdzieniegdzie przed chałupami i klął...~- Żeby
 43     1, 4 |           zawlekę, niech cię wypomni przed całym narodem, żeś pies
 44     1, 4 |           ujadania psów.~A na drodze przed karczmą Jambroży taczał
 45     1, 5 |              życie samo - a niekiedy przed chałupami albo i w polach
 46     1, 5 |         Kordulę, walny i ostatni już przed Godami, więc się nań wszyscy
 47     1, 5 |             taki wyprowadzał krowinę przed oborę, wycierał jej ognojone
 48     1, 5 |              do późna w noc ostatnią przed jarmarkiem; dopiero gdy
 49     1, 5 |         przysuwając się do komina:~- Przed świtaniem trza ruszyć!~-
 50     1, 5 |          zarządził stary i przysunął przed komin ławkę, na której Józia
 51     1, 5 |            do kruchty... bo jakże mi przed ołtarz w takim obleczeniu...~-
 52     1, 5 |            to mi w kruchcie stać abo przed drzwiami, jako te pieski... -
 53     1, 5 |           Jakoż i nazajutrz, jeszcze przed świtaniem, że nieledwie
 54     1, 5 |              i ciołaka, kto zaś gnał przed sobą maciorę z prosiętami,
 55     1, 5 |       zeźlony silnie, i ino poglądał przed się, na czerwieniejący zapaskami
 56     1, 5 |            dzieuch i kobiet pełno tu przed nimi, że i kija nie było
 57     1, 5 |       kochany! - szeptała przystając przed wstążkami, które uwieszone
 58     1, 5 |        odwodzić.~Przystanęli jeszcze przed paciorkami - a było ich
 59     1, 5 |            schowało za chmury; a już przed wieczorem sposępniało na
 60     1, 5 |             do domu, żeby się dostać przed nocą i większą pluchą.~I
 61     1, 6 |            pusto było w obejściach i przed domami, czasami tylko ktoś
 62     1, 6 |         okapami siniały kupy główek.~Przed domami, wystawione na deszcz,
 63     1, 6 |           stara raz w raz wychodziła przed dom i patrzała w mgły, ku
 64     1, 6 |          główki spadały w błoto... a przed oczami cięgiem widziała
 65     1, 6 |            środku izby, pochylił się przed obrazami, przeżegnał i wyszedł.~-
 66     1, 6 |              pochwalił Boga i usiadł przed kominem.~- Ziąb taki i plucha,
 67     1, 6 |             starą siadły do kądzieli przed kominem, a synowie jak zwykle
 68     1, 7 |             potem mogła się to ognać przed nim?... Zawsze się z nią
 69     1, 7 |             beczki, a teraz ustawiał przed kominem, z boku nieco, szatkownicę.~-
 70     1, 7 |              się czynił jakoby w ulu przed wyrojem, a śmiechy szły,
 71     1, 7 |           Kubą przynieśli długą ławę przed komin, Józia okryła ją czystym
 72     1, 7 |              w szyby i psy jazgotały przed domem. A on grał wciąż i
 73     1, 7 |            gorąc był taki, jak kieby przed burzą... A cienia nikaj
 74     1, 7 |               bo w karczmie grali, a przed kruchtą cały jarmark i pijaństwo,
 75     1, 7 |             poznał i kiej nie rymnie przed Nim na kolana, kiej nie
 76     1, 8 |         chłopaka, któren wybałykował przed dom i utytlał się w błocie;
 77     1, 8 |            opłotkach, jak zwyczajnie przed kolacją.~- Kumotrze? - ozwał
 78     1, 8 |          było... - mruknął Szymon.~- Przed ślubem chyba!~Dziewosłęby
 79     1, 8 |            na jarmarku wspominał, da przed ślubem.~Gęsto pić poczęli,
 80     1, 8 |             żeby to śmiałe oko miała przed pasierbami, żeby nie wyklinali!~-
 81     1, 9 |            wnet spadną.~I wychodzili przed chałupy coraz liczniej,
 82     1, 9 |           położył na czole w obronie przed złem, i jęli się przyodziewać
 83     1, 9 |       siedział godzinami, zapatrzony przed się i utopiony w bolu, co
 84     1, 9 |      powietrzu i opadały bez echa...~Przed wrótniami, a nawet i wśród
 85     1, 9 |           tak mu to wszystko stanęło przed oczami, a Witek spał se,
 86     1, 9 |                Z trwogą wysuwano się przed domy, z trwogą nasłuchiwano
 87     1, 9 |          Siedzieli wszyscy na ławach przed kominem, ino Antek pod oknem.~
 88     1, 10|          naszej stronie, ale jeszcze przed zmrokiem.~- Polazł ją szukać,
 89     1, 10|           mruknął przez zęby.~Wyszli przed karczmę, świeciło się w
 90     1, 10|        zamysły i gotów jeszcze wydać przed starym. Tego się najwięcej
 91     1, 10|             natychmiast i mimo obawy przed Antkiem zawrócił z powrotem
 92     1, 10|        śmieciami, i dzieci krzyczały przed domami. Koguty zaczęły piać
 93     1, 10|             niepokojące milczenie...~Przed chałupą i na ganku Witek
 94     1, 10|        czepiały się myśli, majaczyły przed oczami... aż pot pokrył
 95     1, 10|      zatoczył, bo z nagła ujrzał tuż przed sobą jej twarz rozpłomienioną,
 96     1, 10|        chłodzie warował jak ten pies przed jej chałupą! Nie wyszła,
 97     1, 10|            niewytłumaczonej, z obawy przed jakąś straszną karą j boską...
 98     1, 10|        czyniło się ostre, rzeźwe jak przed przymrozkiem i takie słuchliwe,
 99     1, 10|           nic nie odrzekł, przysiadł przed komin i pogrzebaczem tak
100     1, 10|             od sieni zamknął i siadł przed kominem...~Ale uspokoić
101     1, 10|         tuliła do piersi i zaganiała przed sobą krowy, stadko gęsi
102     1, 11|             chłopaki przeciągali się przed sienią, trzeba było wziąć
103     1, 11|              braćmi , lub wychodziła przed dom i patrzyła długo w świat.
104     1, 11|               Leciałaby tylko gdzieś przed się, choćby w cały świat...
105     1, 11|      spowiedzi z Boryną, spotkali go przed kościołem... z miejsca zawrócił
106     1, 11|               z miejsca zawrócił jak przed złym psem... A może?...
107     1, 11|           szeroki.~Ludzie wychodzili przed domy, do sadów, na płoty,
108     1, 11|           przypomniała.~Wysypali się przed dom, ustawili w porządku
109     1, 11|       uporządkowali w pary i ruszyli przed ołtarz, bo i ksiądz już
110     1, 11|      wierciło.~Młodzież wysypała się przed dom w opłotki i na przyzby;
111     1, 11|           kupę i przyciszywszy głosy przed młynarzem radzili i umawiali
112     1, 11|                A pierzynę co wieczór przed kominem nagrzewaj.~- Głównie
113     1, 11|         raili, wyżalali się jak brat przed bratem, kiej ten krześcijan
114     1, 11|            kiej ten krześcijan prawy przed krześcijanem i somsiadem.~-
115     1, 11|       przyjdzie! Hej! Nie uciekniesz przed dolą, chyba pod tę świętą
116     1, 11|       przykazania święte nakazują, a przed się nie wyglądał... Pan
117     1, 11|            Jagustynką weszły, niosąc przed sobą z wielką paradą przystrojoną
118     1, 11|              żale i sprawy wywodzili przed sobą; drudzy zasie, co to
119     1, 11|              od ściany do ściany, to przed muzyką piosneczki śpiewał,
120     1, 11|             i zamajaczyć na mgnienie przed drugą ścianą, na której
121     1, 12|              nich kury zakrzekorzyły przed progiem, a wielki, czerwony
122     1, 12|           całe życie płacz!~Na ganku przed progiem czekał już Boryna,
123     1, 12|             drugi...~- Nie ucieknę i przed trzecim! Zawdy pijam jeden
124     1, 12|   nieprzeniknione zwały chmur, a już przed samym wschodem słońca zamroczyło
125     1, 12|            na czele zebrali się kupą przed gankiem i zaśpiewali wraz
126     2, 13|          ciąć dla wodopojów.~Dopiero przed samą świętą Łucją przyszła
127     2, 13|            wszystko, ogłuchło, jakby przed cudem stanęło i przychylone
128     2, 13|           ogień w kominie i wyjrzała przed sień. Wcześnie było, koguty
129     2, 13|            okręcając nogi nagrzanymi przed kominem onuczkami.~- Przyuczyła
130     2, 13|             na męża, któren siedział przed kominem, okręcił w połę
131     2, 13|              bo Antek wciąż siedział przed wygasłym kominem, zapatrzony
132     2, 13|              zagadać do kogo, ni się przed kim wyżalić! Niechby ją
133     2, 13|            powiedziała wyjrzawszy.~- Przed połedniem się obiecali,
134     2, 13|              zabrał łopatę i wyszedł przed dom. '~Śniegu było prawie
135     2, 13|            pokręconych trześni rosło przed oknami, ale tak były zasypane,
136     2, 13|              na dzieci, baraszkujące przed progiem, ino chwilami, gdy
137     2, 13|             Żydy! Trza krowę wywieść przed dom!~- Juści, że Żydy, a
138     2, 13|          krowę do sań, które czekały przed karczmą, Hanka zaś z dziećmi
139     2, 13|               krzyknął Antek siedząc przed rozłożonymi na stole pieniędzmi.~-
140     2, 13|       tęsknota jakaś, parła, rzucała przed się, że z radością myślał
141     2, 13|           krzywdy... A teraz ino iść przed się, gdzie bądź, byle z
142     2, 13|              wciąż w jej oczy, stały przed nim, skrzyły się w śniegach
143     2, 13|       szynkwas i stał tak zapatrzony przed się, nieprzytomny prawie,
144     2, 13|             a te oczy wciąż modrzały przed nim, tak blisko były, tak
145     2, 14|             wyglądała przez okno, to przed domem stała i rozpalonymi
146     2, 14|            nią, dopiero gdy położyła przed nim pieniądze, uśmiechnął
147     2, 14|             którzy siedzieli ostatni przed kościołem; z obejścia Płoszków
148     2, 14|          biły niecierpliwie kopytami przed gankiem; u Kłębów zaś, co
149     2, 14|         jakieś odeń szły i płacze, a przed sienią czerniała skrzynka,
150     2, 14|     wrzasnęła raz jeszcze wyskakując przed dom.~Magda porwała się spod
151     2, 14|           czerwony jak rak, siedział przed ogniem i piekł opłatki...
152     2, 14|              rzucał na niski stołek, przed którym siedział mały chłopak
153     2, 14|              trzeba opłatki roznieść przed świętami, to i wczas zaczynać
154     2, 14|        pogwarzyć po dawnemu.~Postała przed Kłębami, postała przed Szymonową
155     2, 14|       Postała przed Kłębami, postała przed Szymonową chałupą, ale wejść
156     2, 14|             Nie skamlałaby i ludziom przed oczy nie świeciłaby swoją
157     2, 14|             z kądzielą.~Rozstały się przed młynarzowym domem. Nastka
158     2, 14|           nie było.~Dzieci siedziały przed kominem na dziadkowym kożuchu,
159     2, 14|           wyporządziła kółko, siadła przed kominem i przędła.~Długo
160     2, 14|       opuściła ręce i zapatrzyła się przed się, w swoją dolę nieszczęsną,
161     2, 14|           Tylko pomodliła się gorąco przed Matką Bolesną i żeby Pan
162     2, 14|              do kościoła, na światło przed wielki ołtarz.~Ulżyło jej
163     2, 15|        cieńsze i mokrzejsze chronili przed mrozem pod szopami, a jeszcze
164     2, 15|        boczyli na siebie i odgrażali przed ludźmi, że to i każdy z
165     2, 15|                 I... krzyczy, by się przed młynarzem zasłużyć - dorzucił
166     2, 15|          zmawiań, zalecanek wystawań przed chałupami, krętaniny, bijatyk,
167     2, 15|        przemianie.~Jakoś na dni parę przed Godami spotkał się rano
168     2, 15|          podczas kolacji, przysiadła przed kominem, rozglądała się
169     2, 15|         daleki szum, głuchy, jękliwy przed odmianą, psy gęsto naszczekiwały
170     2, 15|        przejmujące.~We młynie, że to przed świętami, sporo było ludzi ;
171     2, 15|            spokojnie na jego miejscu przed kominem i grzał sobie ręce,
172     2, 16|                 Rozdział 4~W Wigilię przed godnymi świętami już od
173     2, 16|         pełno było po drogach ludzi, przed domami, w opłotkach, a wskroś
174     2, 16|              sienie, a nawet i śnieg przed progami świeżym igliwiem,
175     2, 16|               Dojrzała ich Jagna już przed gankiem, że czasu nie było
176     2, 16|    urodniejszą była niźli na jesieni przed weselem.~Nie dziwota też,
177     2, 16|             swoją miał, a użalić się przed kim i poradzić, że już o
178     2, 16|              teraz oto wygrzewał się przed kominem, a cięgiem chodził
179     2, 16|         rozmiłowanymi oczami i kieby przed weselem, słodkie słówka
180     2, 16|      przypomniał, że jak żywy stanął przed nią, jak żywy...~Prawie
181     2, 16|        widziała, bo jeszcze na długo przed ślubem, tyla ino, co wtedy
182     2, 16|             wagowali się mówić o nim przed nią... A teraz, nie wiada
183     2, 16|         dlaczego, tak z nagła stanął przed oczami i patrzył z taką
184     2, 16|         myślała żałośnie broniąc się przed wspominkami... ale dziwno
185     2, 16|              pomogło, bo ciągle stał przed nią i tęsknica rosła w niej,
186     2, 16|             To pyskujże sobie choćby przed całym światem, kiej nie
187     2, 16|     przemarzli, bo stali na zwiadach przed gankiem, nim pierwszą gwiazdę
188     2, 16|         siedzieli teraz wzdłuż ławy, przed ogniem, i poradzali z cicha
189     2, 16|              narodzin, do tej szopy, przed ten żłób, nad którym śpiewali
190     2, 16|             tym.~Obsiedli znowu ławy przed ogniem, tylko Pietrek ostał
191     2, 16| najmocniejszy, ale się spieszył, aby przed nocą do domu się dostać,
192     2, 16|             utulić, aż wypowiedzieli przed sobą przewiny swoje a grzechy
193     2, 16|              pobożne, że to nie czas przed północkiem na kolędy.~Na
194     2, 16| nieustępliwie, nie bacząc na nikogo, przed sam ołtarz.~Za nimi zaś,
195     2, 16|            się, wynosił i po ławkach przed: wielkim ołtarzem zasiadał,
196     2, 16|       zasiadał, i pierwszeństwo brał przed innymi, dufny w bogactwo
197     2, 16|            pochylił i na kolana padł przed majestatem Pańskim.~I już
198     2, 16|           dniu świętym, przestrzegał przed złem, gromił, rękami wytrząchał
199     2, 16|           morzył z gorąca.~A dopiero przed drugą mszą, kiej już naród
200     2, 16|        miejsca pomiędzy gospodarzami przed ołtarzem, właśnie się był
201     2, 16|          oczy parzące blaskami stały przed nią, jaśniały jak gwiazdy,
202     2, 17|   wyciągnięte, grożące ręce widziała przed sobą.~Zalękła się srodze,
203     2, 17|           nie narywaj się, by ci się przed czasem nie stało co złego.~
204     2, 17|          komin, a co trochę wybiegał przed dom patrzeć na drogę, bo
205     2, 17|              izbę i przyczesywał się przed lusterkiem.~- Kędy się to
206     2, 17|              to?~- Baczę, że dawniej przed wojną, jeszcze za pańskich
207     2, 17|              zawołała Nastka. - A to przed świętami jeszcze, we wtorek,
208     2, 17|        Mateusz się chwalił we młynie przed chłopami że często bywał
209     2, 17|         Antku, i już się nie broniła przed wspominkami, i nie uciekała
210     2, 17|     pochwaliła Boga wstrzymując rękę przed kropielnicą, by tamta pierwsza
211     2, 17|            wychodziła z drugimi, ale przed kościołem znowu się spotkała
212     2, 17|           było. Jagustynka siedziała przed kominem obierając ziemniaki,
213     2, 17|             gdy Łapa zaczął szczekać przed domem; w izbie było prawie
214     2, 17|              to się strzegli wymówić przed czasem i kołowali po miedzach
215     2, 18|            dwa kroki nic nie rozezna przed się.~- Matka w chałupie?~-
216     2, 18|       stodoły, to oknem wyglądał, to przed dom wychodził i coraz niecierpliwiej
217     2, 18|          zmieszana.~Nieznajomy siadł przed kominem, ogrzał się nieco
218     2, 18|               pozwólcie, że posiedzę przed ogniem, przemarzłem.~- A
219     2, 18|          zawołał zdumiony przystając przed wycinkami, jakie były nalepione
220     2, 18|            drugi raz herbaty, usiadł przed kominem i z dobre parę pacierzy
221     2, 18|              A to zaraz pójdźmy, aby przed nocą zdążyć.~Nieznajomy
222     2, 18|          stał na środku izby, gdzieś przed się zapatrzony. Stary już
223     2, 18|             i wyszczekiwał radośnie.~Przed kościołem piętrzyły się
224     2, 18|        Poszedł prędko ku domowi, ale przed kościołem rozejrzał się
225     2, 18|          powróciła, przystrajała się przed lusterkiem, to jeszcze polan
226     2, 18|         Rocho, siadł swoim zwyczajem przed ogniem, jeść nie chciał,
227     2, 18|           nie baba przeciech, by się przed drugimi użalał i przyjacielstwa
228     2, 19|              w poniedziałek, jeszcze przed skończeniem nieszporów,
229     2, 19|          przy mnie. Owstydziłeś mnie przed całym światem, pobiłeś tak,
230     2, 19|         krzyknął.~- Ale coś pyskował przed chłopami, to nieprawda?-
231     2, 19|          napity, a że nigdy nie miał przed kim się wyżalić, to teraz
232     2, 19|               że to nieprzywykły był przed drugimi mówić i bojał się
233     2, 19|        drzwiami trzaskała, wystawała przed domem na mrozie i ciskała
234     2, 19|              na wszystko, byle zaraz przed nią, bo widział w modrych,
235     2, 19|        zatoczył się na drzewo leżące przed domem i padł w śnieg, rychło
236     2, 19|      wyrzekania, pod figurą, stojącą przed samymi wrótniami na cmentarz,
237     2, 20|              nie rzekł Jagusi, nawet przed Dominikową się nie użalał,
238     2, 20|             przypomnę, com był rzekł przed ślubem: jak stary bierze
239     2, 20|           nie śmiała, wstyd jej było przed wsią, boć wszyscy dobrze
240     2, 20|            na zdziebko, jak tego psa przed progiem trzymaj! Wnet zobaczysz,
241     2, 20|         wkrótce stanęły księże sanie przed gankiem, a on sam w komży
242     2, 20|           cały dobytek. Boryna niósł przed nim na talerzu wodę święconą,
243     2, 20|           wam, że nic się nie ukryje przed okiem sprawiedliwości Bożej,
244     2, 20|            tym sposobem uchronić się przed niesnaskami, z tego wychodzą
245     2, 20|          między nimi, ona stróżowała przed starym i ochraniała przed
246     2, 20|            przed starym i ochraniała przed niespodziankami! A wszystko
247     2, 20|             nie śmieli drzwi zamykać przed nią obawiając się jej ozora,
248     2, 20|          sielnie powstawał na ciebie przed księdzem.~- O cóż to znowu
249     2, 20|              wieczorem, zwierzył się przed nim.~- Nie wierzcie wszystkiemu,
250     2, 20|      zwierzać się a wyżalać nie miał przed kim, to go i barzej piekły
251     2, 20|             tęgiego ziębu kupiła się przed kominem. Jagusia z Nastką
252     2, 21|           mchów, to jakby przytajone przed zimą żółkłe jagodziny albo
253     2, 21|        rychlej dopaść drogi i zdążyć przed nocą, która mogła spaść
254     2, 21|       Popędził konie i zaraz skręcał przed karczmę, a Hanka już nie
255     2, 21|         dobrą godzinę rozgrzewał się przed kominem, nim zaczął opowiadać,
256     2, 21|          znowu zasnęły, Hanka siadła przed ogniem do przędzenia resztek
257     2, 21|            uderzył w szyby.~Wybiegła przed dom wystraszona.~Paliło
258     2, 22|        przewodzić.~- I ustępują kiej przed czym poczciwym.~- Nikto
259     2, 22|           dziewczyny, bo się rozległ przed domem długi ryk, a po nim
260     2, 22|            go molestować i milić się przed nim, by opowiedział jaką
261     2, 22|        pewnej nocy zwiesnowej stanął przed wrótniami swojego gospodarza
262     2, 22|            ścianie, a nie ukryje się przed Jego okiem...~- Ni nawet
263     2, 22|            rosło to w niej i stawało przed oczami kiej żywe, że mogła
264     2, 22|            to już się działo, dawno, przed wiekami, że jeno o tym w
265     2, 22|         dziad...~Pomodlił się gorąco przed Matką Bożą, że mu pozwolili
266     2, 22|           musiał oganiać.~Przychodzi przed swój dom, przeciera oczy,
267     2, 22|           przyzwy wnet się zły jawił przed nim.~Jastrząb się już nie
268     2, 22|             musiał mu Michałek jawić przed oczy, jako wszystkie bogacze,
269     2, 22|        gorzko z frasunku, przyklękła przed oną figurą Częstochowskiej
270     2, 22|             podobna... Kobieta padła przed Nią na twarz.~Podniosła
271     2, 22|            ale poszedł, rozgląda się przed chałupą, a tu ani karety,
272     2, 23|         jawie tam, w Kłębowej izbie, przed chwilą zaledwie, że tonęli
273     2, 23|              tych dziwów, wywołanych przed chwilą, przez baśniowe kraje
274     2, 24|          cały czas chodził po drodze przed Kłębową chałupą i miał ich
275     2, 24|              nasza, ale kto winowaty przed Bogiem i ludźmi, jeśli nie
276     2, 24|            płaczów oczami, wyzierała przed chałupę na naród i kryła
277     2, 24|              do komina, a w oknach i przed drzwiami, to w opłotkach
278     2, 24|        kupiąc się po ciasnych izbach przed ogniskami, uspokajali się
279     2, 24|         serca, ile że to ostatni raz przed Wielkim Postem. Mateusz
280     2, 24|               bo swoim zwyczajem jął przed karczmą wyśpiewywać.~Tylko
281     2, 24|             ją w czas pożaru spotkał przed chałupą i siłą przyniewolił
282     2, 24|            się bowiem nawijać mu się przed oczy tak prędko po wszystkim.~
283     2, 24|             cicha już się odprawiała przed wielkim ołtarzem, naród
284     2, 24|          własną i Bogiem, przyklękła przed ołtarzem Wniebowzięcia,
285     2, 24|          czyniła spowiedź serdeczną. Przed Matką i Panią całego narodu
286     2, 24|         prośbie jako ten ptaszek, co przed śmiercią ucieka i bije skrzydełkami
287     2, 24|             świętą, a ledwo wstąpiła przed ganek, Łapa się doń rzucił
288     2, 24|            sponiewierany gnał gdzieś przed się, bez pamięci zgoła -
289     2, 24|            gęsto stawiał i ochraniał przed ludźmi.~Wyprawiali też społem
290     2, 24|           skargi do wójta, a nawet i przed dobrodzieja.~Przestrzegał
291     2, 24|          schodzili, juści, że skryto przed matką, tyle że im Szymek
292     2, 24|       niedzielę, choć długo czatował przed kościołem.~Umyślił przeto
293     2, 24|        organy umilkły, ksiądz stanął przed ołtarzem i zaczął wygłaszać
294     2, 24|             zbója, bych się chronili przed takim, bych dawali takiemu
295     2, 24|           słyszał, jeno szedł prosto przed siebie, prędko, by nie paść
296     2, 24|       karczmie; dziad jakiś siedział przed kominem i Żyd za szynkwasem.~
297     2, 24|            ludzi, posiedzenia choćby przed jakim ogniem, że do pierwszej
298     2, 25|             błocko, iż musieli kłaść przed chałupami deski albo mościć
299     2, 25|              zresztą zwyczajnie bywa przed zwiesną, w niezdrowy czas,
300     2, 25|          zaświeciło, roiło się zaraz przed chałupami, ludzie z zadartymi
301     2, 25|       powietrzu; każden rad wystawał przed domem i rad rozprawiał nawet
302     2, 25|            była, że ze wszystkim się przed nią zwierzał i radził, ale
303     2, 25|              pary z gęby nie puściła przed nikim, co dnia zaglądała
304     2, 25|             zachciało się jej płakać przed nim a przepraszać, że go
305     2, 25|          złego, któren ugryźć może i przed którym ognać się trudno,
306     2, 25|           gdzie strażnik nie pokaże.~Przed domem zaś, w opłotkach,
307     2, 25|             się stało i ostawali już przed chałupami jakby w skamienieniu,
308     2, 25|      zwiększał, zajęli już cały plac przed karczmą aż do drogi, stojąc
309     2, 25|              wodził, rozstąpiali się przed nim czyniąc wolne przejście,
310     2, 25|           chcąc nie chcąc ustępowali przed siłą, a naród zaś krzykał
311     2, 25|       wstrzymać, bo już naród zaczął przed nim uciekać, to go uchwycił
312     3, 26|          jakby z nagła padło w proch przed majestatem i zamilkło przywierając
313     3, 26|             spadły, Lipce jawiły się przed nią jakby na dłoni, leżały
314     3, 26|             ze wsi Żyd jakiś pchając przed sobą sporego cielaka.~-
315     3, 26|             pognała się była jeszcze przed żniwami... a może i po siwej...
316     3, 26|            sama młynarzowa siedziała przed progiem w pośrodku piskliwego
317     3, 26|             drogi.~Przystawała teraz przed każdą chałupą wspierając
318     3, 26|      płonącej, uwieszonej na sznurze przed wielkim ołtarzem, wlekły
319     3, 26|             jej pilno do Kłębów, ale przed kościołem zaraz spotkała
320     3, 26|               przez pięciu. Chodźcie przed dom, bo trza ich podkarmić
321     3, 26|         Dziedzic sprzedał go kryjomo przed Lipcami Żydom. Jeli go wnet
322     3, 26|              zły opętał, a on stanął przed nimi, a w oczy im rzekł:~-
323     3, 27|            Niedziela.~Jeszcze dobrze przed słońcem, ale już o dużym
324     3, 27|             potem do kur porzuciwszy przed progiem na przynętę świńskiego
325     3, 27|           obory.~Krowy leżały rzędem przed żłobami.~- Witek! A to śpi
326     3, 27|         gospodarski. Łapa wyskakiwał przed nią, co chwila zbaczając
327     3, 27|          przeciech nie poszła.~Aż tu przed samym południem przylatuje
328     3, 27|              jeno że się nie cofnęła przed robotą ni ludzi nie ulękła.
329     3, 27|        otwarte szeroko oczy patrzyły przed się nieruchomo nic zgoła
330     3, 27|           wciąż bez ruchu, wpatrzony przed się.~Leżał już tak całe
331     3, 27|          gotowego grosza, bo jeszcze przed Godami chciał dać chłopu
332     3, 27|              Hankę, bo jakby chyciła przed nami, już by ich ludzkie
333     3, 27|           dobrego słowa nie dał, ale przed ludźmi wielce dbał o nią
334     3, 27|             ano gnębiło boleśnie, że przed Hanką ustępować musi, przed
335     3, 27|          przed Hanką ustępować musi, przed Antkową kobietą: to ją przypiekało
336     3, 27|          dojrzał, choć wciąż stawała przed nim jak ten pies, skamląc
337     3, 27|          pierwsze miejsce w pośrodku przed ławą, na której jedli, Pietrek
338     3, 27|       miseczce oganiając się łyżkami przed Łapą, któren kiedy niekiedy
339     3, 27|             Wrzask gęsi podniósł się przed oknami, wpadł zadyszany
340     3, 27|               Wypatrzyłem, że na noc przed gankiem ostaje... podkradłem
341     3, 27|              nieść do poświęcania!~- Przed kościołem ci oddam, ino
342     3, 27|             sprawy, to się schodzą i przed ludźmi uredzają w opłotkach. ~
343     3, 27|             zaprowadziła je na słomę przed doły, by się same zabawiały,
344     3, 27|              jak zawżdy, bez ruchu i przed się zapatrzony.~Domierał
345     3, 27|         wzdychami, a robota pierwsza przed wszystkim.~Kiej wróciła
346     3, 27|              wieprzka zabili jeszcze przed świętami, bo i on chce święconego
347     3, 27|         powrocie, i wkrótce, jeszcze przed nieszporami, zaczęły się
348     3, 27|              swoich.~Wyszedł do nich przed dom i siedząc na przyźbie
349     3, 27|      wszystka pamięć krzywd wywlekły przed oczy, iż nawet mało kto
350     3, 27|              szopy koryto przynieśli przed chałupę, trza je będzie
351     3, 28|      Jambrożym spotka już na skręcie przed kościołem. ale nie wyszedł
352     3, 28|          dnia o tej porze kręcił się przed stawem ślepy koń księdzowy
353     3, 28|         kurzył papierosa.~I wraz też przed plebanię zajeżdżała bryczka
354     3, 28|            trzyma, że chyba do grobu przed nią uciecze. Miałam niecoś
355     3, 28|               Jambroży nagrzewał się przed kominem wiodąc swoim zwyczajem
356     3, 28|        skądciś Józia.~- Juści, bo im przed swoim dobrodziejem wstyd -
357     3, 28|              niego zapłacicie!~- Nie przed tobą będziem zdawać sprawę!~-
358     3, 28|         będziem zdawać sprawę!~- Ino przed kim? Do sądu pójdzie skarga.~-
359     3, 28|          wyskakiwały na izbę.~Prawie przed samą północą skończyli,
360     3, 28|             Hanka wyzierając na dwór przed spaniem.~Juści, czas był
361     3, 28|           zajrzeć...~- Młynarzowa ją przed wieczorem wezwała sprzątać
362     3, 28|       Człowiek nie kamień, broni się przed sobą choćby tą złością na
363     3, 28|              Żeby choć zacząć sadzić przed świętami!~Przegadywały niekiedy,
364     3, 29|              było przebierać z dołów przed sadzeniem, wodę z pól spuszczać,
365     3, 29|            po drugiej stronie stawu, przed sołtysową chałupą, w opłotkach,
366     3, 29|         rajcując głośno i przystając przed chałupami.~Rocho zaś prędko
367     3, 29|             obejściach, po ogrodach, przed chałupami, w sieniach i
368     3, 29|               Jagustynka zjawiła się przed nim niespodziewanie.~Zawrócił
369     3, 29|             cosik przełożyć a strzec przed grzechem, ale na młynicy,
370     3, 29|           jej odnaleźć: schowała się przed nim. Młyn zaś tak turkotał,
371     3, 29|              a spostrzegłszy księdza przed sobą rymnęła mu do nóg wybuchając
372     3, 29|           wspomożenie!~Rozwinęła jej przed oczyma trzy ruble.~- Niech
373     3, 29|             powiadały wraz składając przed nią węzełki, bo ano spółecznie
374     3, 29|       łakomsze...~Zajeżdżały właśnie przed Borynów dom, gdy Józka przy
375     3, 29|              za nią Hanka wyglądając przed dom.~Tereska żołnierka skręcała
376     3, 29|             opłotki, jakby uciekając przed Żydowicą, która za nią cosik
377     3, 29|          gwałt, szorowali podłogi, a przed domami myli do czysta obrazy,
378     3, 29|        nowych utrudzeń i turbacji.~A przed kościołem wnet się zatrzęsło
379     3, 29|             wysypała też cały zajazd przed gankiem i ścieżka pod okapem,
380     3, 29|              papierowymi kwiatami, a przed nią na wywróconej donicy
381     3, 29|           leżał jak zawżdy wpatrzony przed siebie i martwy jak zawżdy...~
382     3, 29|         przyjechał ze dworów dopiero przed zmrokiem i zaraz zjawił
383     3, 29|            pierwsze wozy zajeżdżając przed cmentarz i ludzie z dalszych
384     3, 30|            sielnie wystrojone. Zasie przed kratą, tam, kaj było miejsce
385     3, 30|          któren monstrancję dzierżył przed sobą, że jakoby słońce złociste,
386     3, 30|         człowiecze sięgają...~Prawie przed północkiem skończyło się
387     3, 30|         drogi.~Już ano konie czekały przed chałupą, kiej wpadła zadyszana
388     3, 30|            jeszczech kiejś wyrzekała przed Nastką, co są zleżałe i
389     3, 30|        baraszkowały razem z pieskami przed gankiem, pod okiem Bylicy,
390     3, 30|            rozgłośniej wrzały krzyki przed domami.~Hanki jeno nie było
391     3, 30|              było widać, ale mimo to przed chałupą gwarno było i wesoło;
392     3, 30|        chciał udawać. Stojał właśnie przed wszystkimi, w pasiastych
393     3, 30|            co dnia portki gubił, tak przed bykiem uciekał.~- Ożeń się
394     3, 30|             przelocie, że zatętniało przed chałupą, jakby to stado
395     3, 30|             cosik sprawię...~Wróciła przed dom, ale dziewczyny już
396     3, 30|          cichuśko i zaraz przykucnął przed dymiącymi michami. Dziwnie
397     3, 30|          Złapała go Józka w podwórzu przed chlewem, jak nabierał w
398     3, 30|           jawił z nawrotem i zasiadł przed kominem wraz z dziećmi do
399     3, 30|           stronę, zaś Rocho siedział przed domem razem z Bylicą, któren
400     3, 30|          wyniósł się bez słowa, jeno przed chałupą pieski cosik rozszczekane
401     3, 30|          chałupom spływały.~Myli się przed domami, przekrzyki się niesły
402     3, 30|              Jagustynka susząc plecy przed kominem.~- Juści, trzęsie
403     3, 30|              to prędzej nie przyszło przed czasem - szeptała wystraszona
404     3, 30|                 nawoływał wybiegając przed dom, ale się nie odezwały.~-
405     3, 30|       Nachyliła się nad dołem kryjąc przed ludźmi kuntentność, a sprawdzając
406     3, 30|           waży la grosza!...~- Nawet przed Antkiem się nie wygadajcie,
407     3, 30|              trajkotać.~Zasie domowi przed chałupą się wygrzewali poredzając
408     3, 30|             Śmiało weszli do ogrodu, przed plebanię, ustawili się w
409     3, 30|       ustawili się w rząd, wysuwając przed się kogutka. Witek zagrał
410     3, 30|             musieli obraniać kogutka przed naporem, gdyż każde piórek
411     3, 30|         gwarliwiej: starsi poredzali przed chałupami zasiedając progi,
412     3, 30|              Płoszkową, wyniesła się przed dom do Jagusi.~- Józka,
413     3, 30|            się w krzach tarnin.~Szła przed siebie, ani wiedząc, co
414     3, 30|             rznął na skrzypcach, zaś przed szynkwasem kolebał się Jambroży,
415     3, 30|            Borynów jeszcze siedzieli przed chałupą. Hanka wstała i
416     3, 30|             kupą cisnęli się na most przed młynem, skąd widać było
417     3, 31|           dosyć się łoni naszczekała przed całą wsią na ojca, że ją
418     3, 31|             a bijatyką wytoczyły się przed dom...~- Nawet Jambroż zapomniał
419     3, 31|           wszyscy schodzili do wójta przed pisarza i strażników.~Ozgniewało
420     3, 31|            kto by się to wydał z tym przed strażnikami, co la siebie
421     3, 31|           nasienie... już ona ciężko przed Bogiem odpowie.~- Przeciek
422     3, 31|            za dziećmi, bawiącymi się przed domem pod okiem Bylicy,
423     3, 31|              bych czego nie porwały.~Przed dom wyszła zatrwożona wielce.~
424     3, 31|            mignęła jakimś lusterkiem przed ślepiami, a zaraz całkiem
425     3, 31|           mig cała wieś się zleciała przed chałupę, a one rozmamłane
426     3, 31|             Zaś Balcerkowa siedziała przed stajnią, jakby przy tym
427     3, 31|      najbliższej.~Jakby na szczęście przed samym wieczorem zjawił się
428     3, 31|         karczmie i we młynie, że jak przed wielkim świętem uczyniło
429     3, 31|           stron na wyprzódki biegnąc przed kościół, kaj już pierwsze
430     3, 31|              już rozdrapali chłopów, przed kościołem ostały jeno spłakane
431     3, 31|              czynił: wystawiali ławy przed chałupy, duchem podając
432     3, 31|       świeciły.~Wieś huczała kiej ul przed wyrojem. Do późna jarzyły
433     3, 31|           się wypowie albo klękaniem przed tym zwiesnowym cudem i w
434     3, 31|             założone do wozów, rżały przed domami.~Ksiądz się znowu
435     3, 32|              z gminy, któren jeszcze przed wschodem leciał do wójta
436     3, 32|             z miejsca, ostawiając go przed młynem.~- Dzieuchy!~Ale
437     3, 32|         dzieci. Hanka przyklęknąwszy przed kołyską jęła go karmić.~-
438     3, 32|          wystawione! Ani wyżalić się przed kim! I ani końca przewidzieć
439     3, 32|         czeszącą długie, jasne włosy przed lusterkiem, na skrzyni ustawionym.~-
440     3, 32|         bryczka organistów zajechała przed ich dom stojący w głębi.
441     3, 32|       siedzeniu, a Jasio całował się przed progiem z rodziną.~- Konia
442     3, 32|              tak rychło... nie zdążą przed mrokiem... karwas drogi...~-
443     3, 32|               A już najbarzej Grzela przed waszą maglownicą...~- Nie
444     3, 32|             pieśniom i oczom lecącym przed się w dale jasnego nieba,
445     3, 32|              przyklękli kołem, jakby przed ołtarzem, na którym, w kwiatach
446     3, 32|              jaże się klękać chciało przed nimi a całować ziemię, co
447     3, 32|       klękały w niemej, gorącej czci przed tą świętą i utęsknioną.~
448     3, 32|             całym światem. A toć tuż przed nią i za nią, i wszędy chłopy
449     3, 32|          bych się mogła wydać z męki przed ludźmi!... Nie, nie, tyle
450     3, 32|             nie-jeden na ziem rymnął przed obrazami, w głos rycząc
451     3, 32|            usadzać swoich nieboraków przed michami, podtykając im jadło
452     3, 32|            Jagna przyleciała jeszcze przed drugimi, a chociaż mroczna
453     3, 32|             się prosto do matki, ale przed domem spotkała się oblicznie
454     3, 33|           świecie; kajś już się myli przed chałupami, to po wodę do
455     3, 33|       ryczało po oborach, zaś wszędy przed progami a w opłotkach doili
456     3, 33|            Spędzali wszystko na plac przed kościołem, kaj paru starszych
457     3, 33|           chustach; to masło kryjomo przed dziećmi zbierane, a poniektóre
458     3, 33|            Jeno parę kobiet klęczało przed ołtarzem, nie mogąc nadążyć
459     3, 33|          zaczepić, więc jeno stanęła przed sztachetami wypatrując,
460     3, 33|              tylko dziewka siedziała przed kuchnią z kierzanką między
461     3, 33|               i oganiała się gałęzią przed muchami.~- A kaj to pani? ~-
462     3, 33|          podniesły ją na nogi.~Jakby przed wójtową chałupą rozlegała
463     3, 33|                A ty złodzieju jeden! Przed całym światem zaświarczę.
464     3, 33|         Nastka była.~Mateusz jeszcze przed śniadaniem poszedł był do
465     3, 33|             go wzięły, zwolnił kroku przed chałupą.~- Ozgniewała się,
466     3, 33|             dnia wylatywała umyślnie przed wójtów krzycząc wniebogłosy,
467     3, 33|          gospodarski, zaś w karczmie przed szynkwasem z dziesięciu
468     3, 33|             ich wyjeździe Żyd wyznał przed parobkami, jako Niemcy już
469     3, 33|             Jambroży prześmiewał się przed obcymi:~- Niezgorszy przednowek
470     3, 33|             ustąpi! - tłumaczyli się przed ludźmi. - Cała wieś się
471     3, 33|            często o tym rozpowiadała przed ludźmi.~- Niech się zabawia,
472     3, 33|             przyklęknął na przedzie, przed progiem, zarzuconym tulipanami
473     3, 33|              Nie ozwała się; dopiero przed domem, widząc, iż nie ostaje,
474     3, 33|                Powiedział, że Antka, przed sprawą nie wypuszczą.~-
475     3, 33|         wykup, to go puszczą jeszcze przed sprawą, a potem to już se
476     3, 33|           nie la swojej wygody. Jeno przed nikim ani pary z gęby, bych
477     3, 34|       odwodząc go na stronę i supląc przed nim turbacje, kiejby ten
478     3, 34|         ważnym głosem:~- Toć i lampa przed zagaśnięciem żywszym płomieniem
479     3, 34|        powiedzieli mi, że Antka mogą przed sprawą puścić na wolę, jeśli
480     3, 34|       odebrał - szepnęła przykucając przed ławą, na której Rocho rozliczał.~-
481     3, 34|         stawiacie?~- Gdzie i co rok, przed gankiem. Pietrka ino patrzeć
482     3, 34|           zaś po tamtej u młynarza i przed Płoszkami.~- Pomogę wam,
483     3, 34|         wstąpię jeno do pana Jacka i przed zmierzchem przyjdę.~- Każcie
484     3, 34|              za ptakami patrzył.~Zaś przed chałupą i pod trześniami
485     3, 34|           zwalonej na dróżkę, kucnął przed przekrojem i patrząc z lubością
486     3, 34|             pól, kobiety wiły wianki przed chałupami, dzieci znosiły
487     3, 34|            znosiły naręcza tataraku, przed Płoszkami i młynarzem stożyły
488     3, 34|   Gulbasiakiem jechali do dom, aż tu przed Borynowym krzyżem koń się
489     3, 34|    dobrodzieja uwiadomił, że wyszedł przed plebanię rozpytywać, kupą
490     3, 34|        szkapy, ani myśląc przystawać przed ciżbą, ale ktoś konie za
491     3, 34|             sąsiadów szli kupiąc się przed opłotkami, a z cicha poredzając.~
492     3, 34|           zabronił stawiania ołtarza przed wójtem, jak to co rok bywało.
493     3, 34|            feretrony i sypać kwiatem przed dobrodziejem na procesji,
494     3, 34|       ołtarze; stawiali u młynarzów, przed plebanią, zamiast u wójta,
495     3, 34|         plebanią, zamiast u wójta, i przed Borynami, że Hanka wraz
496     3, 34|       młynarzowego.~I prawdę rzekli: przed gankiem stanęła kieby kapliczka,
497     3, 34|          było można, że nawet ziemię przed ołtarzem potrząsnęła kwiatami;
498     3, 34|                 pytała obracając się przed nim na pięcie.~- Galanto,
499     3, 34|           ziemniakach, zaś la obrony przed dziećmi Łapie przykazał
500     3, 34|              Łapie przykazał warować przed ołtarzem, a sam poleciał