Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library | ||
Alphabetical [« »] przeczytam 2 przeczytanie 1 przeczytawszy 1 przed 684 przeda 4 przedac 7 przedacie 1 | Frequency [« »] 755 zas 736 jakby 686 by 684 przed 667 ten 642 byl 557 przez | Wladyslaw Stanislaw Reymont Chlopi IntraText - Concordances przed |
Tom, Rozdzial
501 3, 34| kwiaty z drzew leciały ~Przed Borynami ksiądz odczytał 502 3, 34| posobnie wszystkie ołtarze, przed każdym wysłuchując Ewangelie 503 3, 34| rozdzwaniać.~Zaś kiej skończyli przed ołtarzami, to jeszcze długo 504 3, 34| A ledwie co wysypali się przed kościół, bych nieco ochłonąć 505 3, 34| zaczęło się już wyjaśniać, gdy przed nieszporami lunął rzęsisty 506 3, 34| bacząc na tany ni na stojącą przed nimi gorzałkę: Sześciu ich 507 3, 34| za moich młodych lat!... Przed kościołem do krwi ukarali, 508 3, 34| piesneczki przyśpiewywali przed muzyką i tańcowali coraz 509 3, 35| spacerowały! - rozwrzeszczała się przed chałupą.~Zaś Balcerkowa 510 3, 35| zważał: zawierali mu drzwi przed nosem - oknami gadał; kobiety 511 3, 35| Borynowe i zwierzyli się przed nim; bojali się, że będzie 512 3, 35| dzieci obsiadłszy miskę przed gankiem pojadały z wolna, 513 3, 35| broniąc się łyżkami i piskiem przed Łapą, któren na gwałt rwał 514 3, 35| podwórze, a wracając spuszczała przed nim oczy i krwawy rumieniec 515 3, 35| to teraz pójdzie? Drzwi przed nią pozawierają i jeszcze 516 3, 35| pomocnej i jeszcze broniąc przed ludźmi...~A bo i niewinowata, 517 3, 35| jak długa rymnęła na twarz przed obrazami.~Rocho się wyniósł 518 3, 35| zanieść. Ksiądz pedział, bych przed nieszporami przyjść na pacierze.~- 519 3, 35| zadzieraj!~Pochylił się naraz przed nią i pokornie podjął za 520 3, 35| związał je w płachtę i położył przed bratem nieśmiało.~- Pódę 521 3, 35| Jagna drzwi musiała zawrzeć przed ciekawymi, tyle co jedna 522 3, 35| głową, zaś Jędrzych leżąc przed nimi wpatrywał się w dym 523 3, 35| kupami, postając niekiej przed opłotkami, tylko przed chałupą 524 3, 35| niekiej przed opłotkami, tylko przed chałupą Dominikowej ludzie 525 3, 35| ciemnym baranom, łydy dygoczą przed bele łachmytkiem z urzędu.~ 526 3, 35| dalsze wsie wynosiły się przed oczyma kieby na dłoni, a 527 3, 35| na stronę i wysunął się przed Niemców, kiej wilk błyskając 528 3, 35| zgody, to wama zapowiadamy przed Bogiem i ludźmi, jak pod 529 3, 36| dojrzała, gdy Hanka zajechała przed chałupę, jeszcze leżącą 530 3, 36| szczekać radośnie i wyskakiwać przed końmi.~- A kaj Antek? - 531 3, 36| pojedziem - rozkazywał. ~Stali przed nim, nie wiedząc, co począć, 532 3, 36| go przenieść do chałupy i przed wieczorem posłała po księdza.~ 533 3, 36| stawie; kolacje jedli wszędy przed progami, ktosik grał na 534 3, 36| U Borynów tak samo jedli przed chałupą, pod oknem gwarno 535 3, 36| myślała wybiegając co chwila przed dom, a tak była pewna jego 536 3, 36| jeszcze późno w noc warowała przed domem, jaże wybita ze sił 537 3, 36| zalewało księżycowe światło, przed progiem spał Łapa, zwinięty 538 3, 36| za nim.~Maciej przystanął przed domem i skrobiąc się w ucho 539 3, 36| studzienny wynosił się tuż przed nim, cień długi kładąc.~- 540 3, 36| szmat podorówki, przystanął przed nim wodząc zdumionymi oczyma.~ 541 3, 36| gospodarzu.~A Boryna, zapatrzony przed się w cały ten urokliwy 542 3, 36| zbladły i kury zaczynały piać przed świtaniem, zwolniał w robocie, 543 3, 36| śmiertelnej, niebo się rozwarło przed nim, a tam w jasnościach 544 3, 36| odrzekł i runął na twarz przed tym Majestatem Przenajświętszym.~ 545 4, 37| nadszedł, wypędził wszystkich przed dom, a izbę zamknął, by 546 4, 37| Chudziaszek, na pole jaże uciekał przed kostuchą!~- A z wieczora 547 4, 37| zwalniał koni lub przystawał przed Borynami, kaj siedziała 548 4, 37| wstrzymam - skarżyła się przed siostrą.~- Jeszcze się nim 549 4, 37| sielnie je nagrzewając przed kominem, a co trochę leciał 550 4, 37| mu się ano dusza korzyła przed sądem Pańskim, a jeno ten 551 4, 37| przyjacielstwie, ostało przed chałupą, kaj już poniektóre 552 4, 37| kiej powróciły do chałupy.~Przed gankiem stojał pan Jacek 553 4, 37| A pyskuj sobie choćby przed całym światem; widzisz go, 554 4, 37| się będzie musiała oganiać przed chłopami.~Jagna nie odrzekła, 555 4, 37| naprzeciw siebie w ławach przed wielkim ołtarzem, jęli wyciągać 556 4, 37| stanął se ten wędrownik przed wrotami raju, puka i skamle 557 4, 37| godzina i przyjdzie stanąć przed strasznym sądem Pana...~ 558 4, 37| kwapił ruszać. Siedzieli przed kominem zapatrzeni w ogień 559 4, 38| samego świtania na placu przed kościołem handlarze zaczęli 560 4, 38| wyprzęgano konie, bo na placu przed kościołem była już taka 561 4, 38| w onej świętej godzinie przed Panem, jakoby utajonym w 562 4, 38| i koni, ale żaden nawet przed kościołem nie zdjął kaszkietu 563 4, 38| położyła; zaś kiej przystanął przed Jagusią i zabrzęknął w tacę, 564 4, 38| trzyma.~Przycichły, bo tuż przed nimi jawiła się Jaguś prowadząca 565 4, 38| ścisk przy tym zapanował przed wrótniami, że Hanka się 566 4, 38| jaki się uczynił na placu przed kościołem.~Słońce przypiekało, 567 4, 38| ludzi schodziło się na plac przed kościołem, pomiędzy kramy 568 4, 38| huczało jakoby w tym ulu przed wyrojem.~Każden bowiem był 569 4, 38| dziwiła się, bo stojał przed nią sielnie wyelegantowany, 570 4, 38| trzy niedziele, jeszcze przed żniwami - szeptała spłoniona.~- 571 4, 38| poleciał roztrącając ludzi. Przed plebanią natknął się na 572 4, 38| ścianą?~- Dopierom go widział przed szynkwasem! - objaśniał 573 4, 38| wyciepnęli za drzwi, ale jeszcze przed karczmą klął i wygrażał.~ 574 4, 38| Lipce, pusto się zrobiło przed kościołem, ale jeszcze pod 575 4, 38| muzyki.~Hanka siedziała przed gankiem karmiąc dziecko 576 4, 38| wiada, laczego znalazła się przed plebanią, jakieś konie pod 577 4, 38| rączków, bych jeno klęczeć przed nim a patrzeć z bliska w 578 4, 38| jakby to zadumanie kwiatów przed wschodem słońca, że rozmodliła 579 4, 39| Jagusia z matką klęczały przed samym ołtarzem; z obcych 580 4, 39| trzeba, abyście jeszcze przed spisem którego wieczora 581 4, 39| ale twój ciężko odpowie przed Bogiem za Jagusine nieszczęście.~- 582 4, 39| wyrzekła zdumiona Hanka stając przed nią. - Nie ciągnij mnie 583 4, 39| Wszyscy ano wiedzą, jak się przed nim oganiałam! Dyć kiej 584 4, 39| piersi. Z lękiem patrzała przed siebie, kieby w jakąś głąb 585 4, 39| duszy, że przecknąwszy padła przed obrazami, buchnęła rzęsistym 586 4, 39| złości, tylko brał ją strach przed nią i żegnała się niby przed 587 4, 39| przed nią i żegnała się niby przed złym, dosłyszawszy jej głos...~ 588 4, 39| puszczał na próbę tartak.~- Przed chwilą żona mi opowiadała, 589 4, 39| kumy, dopiero pyskujące przed Płoszkami tak go rozeźliły, 590 4, 39| mroku jakiś wóz przystanął przed opłotkami.~Wyleciała z chałupy 591 4, 40| narzuciwszy Antkowy kożuch wyszła przed dom.~W ganku Witkowy bociek 592 4, 40| przeczekawszy jeszcze z pacierz, już przed samym wschodem, kiej wyniesione 593 4, 40| działo! Dyć byłaby klękała przed nim, dyć byłaby prochy zmiatała, 594 4, 40| stając w nagłym podziwie przed Antkiem, wybielał bowiem, 595 4, 40| jedzenie, co ochotnie siędę przed miską ziemniaków z barszczem - 596 4, 40| to ją kazał zaszlachtować przed Wielkanocą.~- No, no, niezgorsze 597 4, 40| jadła, że pokrótce zastawiła przed nimi ziemniaków szczodrze 598 4, 40| się już z miejsca, bo tuż przed nim z żyta wyściubiały lękliwe 599 4, 40| bolesne prawdy, przygiął się przed nim i ukorzył wyznając się 600 4, 40| pamięć, raz po raz widział przed sobą jej modre oczy i lśniące 601 4, 41| wrzasnęła wybiegając przed dom.~- W piecu palił nie 602 4, 41| Antek cofnął się prędko przed kuźnię, gdyż znowuj zagrały 603 4, 41| naraz Szymek wyskakując przed nich a trząchając zaciśniętymi 604 4, 41| drugiej stronie stawu, jakby przed Balcerkami, a przenikliwy 605 4, 41| pogadywał, to w końcu stanął przed swoją chałupą. Okna stały 606 4, 41| szczerze, to ci ulży, wyznaj! Przed kimże duszę wyżalisz, jak 607 4, 41| duszę wyżalisz, jak nie przed księdzem? - Pogładził go 608 4, 41| me samej, a jeno strzegł przed złą przygodą, jak to, drugie 609 4, 41| choćby do Hameryki, stanęła przed nim pobladła kieby ściana.~- 610 4, 41| sobie! - krzyczała klękając przed obrazami jakby do uroczystej 611 4, 42| ale spytał się dopiero przed wieczorem:~- Silne piekło 612 4, 42| przybrawszy się odświętnie zasiadł przed kopiastymi michami; chodziły 613 4, 42| ochotniejsze, to prosto przed chałupą między stołami, 614 4, 43| właśnie Hanka doiła krowy przed chałupą, przysiadła pobok 615 4, 43| trzymając go za uszy posadził przed nią na pierzynie.~- Trusia 616 4, 43| ile mogli zjeść kryjomo przed starszymi, ale już ją to 617 4, 43| pożółkły, zaś żyta schły przed czasem, bielejąc płonnymi 618 4, 43| Niejeden już skamlał serdecznie przed obrazami do Przemienienia 619 4, 43| jaże ludzie powybiegali przed chałupy.~Naraz skotłowało 620 4, 43| przyźby obrazy la obrony przed nieszczęściem, ale dzięki 621 4, 43| ostała jeno wójtowa biadoląc przed Antkiem, który wysłuchał 622 4, 43| równać wyrwy.~Antek prawie przed samą chałupą natknął się 623 4, 43| drzwi, kłak koniczyny leży przed nią, wymiona ma wezbrane 624 4, 43| zaś organisty siedziały przed domem na chłodzie.~- Jasio 625 4, 43| cichą, przyjacielską naradę przed jutrzejszym zebraniem w 626 4, 44| się wszystek zgromadził przed kancelarią, a naczelnika 627 4, 44| zasypujących wyrwy i doły na placu przed kancelarią. ~- Prędzej, 628 4, 44| całuj me gdzieś, i uciec przed skarceniem. Ale naród nie 629 4, 44| podskakując na wybojach zakręcił przed kancelarią.~Naczelnik podniósł 630 4, 44| zbierając się ociężale przed kancelarią.~Sołtysi stanęli 631 4, 44| wspierać, oświecać i bronić przed złem. Zaś w końcu wyliczał, 632 4, 44| przejście, a tłocząc się za nimi przed naczelnika z głuchą, rozjuszoną 633 4, 44| dworski powóz zajeżdżał przed kancelarię, więc ludzie, 634 4, 44| Przyłęka podszedł skarżąc się przed Grzelą:~- Chciałem z wami, 635 4, 45| przytaiło się w cieniach przed pożogą, że tylko jedne jaskółki 636 4, 45| niby pijawka, pchając ją przed sobą z niezmiernym wysiłkiem, 637 4, 45| faktorował.~- Jeszcze zimą? Przed uchwałą? Co wy też powiadacie?~- 638 4, 45| ręku, najmłodszy tarzał się przed nią w piasku, a stadko podskubanych 639 4, 45| kajś w zagaje... pewnikiem przed gorącem...~- Święci Pańscy! 640 4, 45| usadził w bryce i zapędzając przed sobą gęsi szedł środkiem 641 4, 45| się wstydliwie.~- Właśnie przed chwilą mówił mi Boryna, 642 4, 45| zeszedłszy na ziemię poniósł sito przed sobą tak ważnie i uroczyście 643 4, 45| coraz słabiej, opędzając się przed muchami. - Zapamiętaj to 644 4, 45| kilkanaście osób przyklękło przed ołtarzem - i zaczęło się 645 4, 45| słońce ździebko poświeci przed zachodem, a niekiej wisus 646 4, 45| Dominikowej; stara siedziała przed domem i przędła wełnę, dziwił 647 4, 45| A nieraz, kiedy klęczała przed ołtarzem i ksiądz wyszedł 648 4, 45| ten stwór najmarniejszy! Przed każdym dniem by klękał w 649 4, 45| Jagusia, zapatrzona kajś przed się, przeszła nawet jej 650 4, 45| się już cofnąć i stanęła przed nim, okryta rumieńcem i 651 4, 46| obejrzał bryki, stojące przed plebanią, wypytał furmanów, 652 4, 46| odrywając oczów, aż dopiero kiej przed nim stanęli.~- Rocho doma? - 653 4, 46| opustoszały i ludzie zasiedli przed wieczerzami, a po wsi rozwiały 654 4, 46| pod borem.~- A nie mówże przed nikim o tym, coś słyszała! - 655 4, 47| że wieś wyglądała jakby przed jakimś wielkim świętem.~ 656 4, 47| się na kowalową, siedzącą przed zawartą kuźnią, rozżaliła 657 4, 47| zawartą kuźnią, rozżaliła się przed nią i zapłakała na młynarza.~ 658 4, 47| wrzeszczała - a to może przed godziną przyszedł z wojska 659 4, 47| rychło wytrzęsę.~W opłotkach przed chałupą czekała na niego 660 4, 47| lodowaty pot.~- Wyznałam się przed nim... na nic już by się 661 4, 47| się każdą rzeczą i chwaląc przed kobietami, zaś czepek nawet 662 4, 47| buchnęła płaczem, wypadła przed dom i pognała w cały świat.~ 663 4, 48| Nie będę się tłumaczyła przed tobą, kiedyś taki głupi, 664 4, 48| niego uwagi. Matka siedziała przed kominem z kądzielą i przędła 665 4, 48| morzyć, to zjawiała się przed nim Jagusia niby żywa, że 666 4, 48| wyszedł spotykając się tuż przed progiem oko w oko z Jagusią, 667 4, 48| niepojętą szczęśliwością.~- A przed Kłębami, wczoraj, to pan 668 4, 48| ani spojrzał...~Stojała przed nim spłoniona kieby ten 669 4, 48| gwałtownie i jakby się broniąc przed czarami zaczął ostro wymawiać 670 4, 48| tylko jedno, że oto siedzi przed nią ten ponad wszystko wybrany, 671 4, 48| się jarzą, a ona klęczy se przed nim kieby przed tym świątkiem 672 4, 48| klęczy se przed nim kieby przed tym świątkiem i modli się 673 4, 48| świętej spowiedzi otwarła przed nim duszę na ścieżaj, rzuciła 674 4, 48| topolowej, a matka stojała tuż przed nimi z groźną i nieprzebłaganą 675 4, 48| odchodzących, a kiej się wywalili przed kościół, skropił ich wodą 676 4, 49| a powinnaś wiedzieć, że przed ludźmi nic się nie uchowa! 677 4, 49| cybuchem dołożył i bych ustrzec przed tobą, wyprawili go do Częstochowy. 678 4, 49| rzępoliły drygliwą wielce nutą.~Przed oknami rozległ się głos 679 4, 49| Nazajutrz bowiem, w niedzielę, przed sumą gruchnęła po wsi wieść, 680 4, 49| pełno było w opłotkach, przed chałupami, a zwłaszcza nad 681 4, 49| ważnego uradziły, gdyż jeszcze przed zmierzchem poleciały na 682 4, 49| każdy ma prawo bronić się przed wilkami, każdy.~Chyciły 683 4, 49| Mateusz chciał ich powstrzymać przed komorą i chociaż prał drągiem, 684 4, 49| po stokroć zabijający~Ale przed kościołem cały pochód przystanął.~-