Tom, Rozdzial

  1     1, 1 |          Gospodyni Boryna nie ma, to wszystko leci kiej przez sito.~-
  2     1, 2 |             dzieciskami... A jak się wszystko darzyło!... i cielaki, i
  3     1, 2 |           zapłacze...~Toć i marnieje wszystko... granule trza było dorznąć...
  4     1, 2 |          wieku, a zaraz się wam zgoi wszystko - dodała wójtowa i jęła
  5     1, 2 |       Pleciuchy pletą, byle pleść, a wszystko ino przez zazdrość - broniła
  6     1, 2 |             A że mądry chłop był, to wszystko zasię zbierał w sobie i
  7     1, 3 |               nie samowar!~Trwało to wszystko dobrych parę pacierzy, abo
  8     1, 3 |          Mówcie, Bartłomieju, mówcie wszystko a prawdę.~- Prawdę?... Samą
  9     1, 3 |      sołtysem i zabrała wszyćko...~- Wszystko?... a cały zad to gdzie?... -
 10     1, 3 |            urządzenie we świecie! Za wszystko płać, choćby i za to dobre
 11     1, 3 |          wstydzą się niektórzy!~- To wszystko bez to, że Boga się nie
 12     1, 4 |              nie trza robić, a dadzą wszystko...~- Pewnie, że jest lepiej.~-
 13     1, 4 |          mają za wielgie rzeczy.~- I wszystko wypomina!..~Zamilkli nagle ,
 14     1, 4 |            można... Tyle dobra, a to wszystko cudze... nie ich...~- Nie
 15     1, 4 |             się głośno, że we młynie wszystko idzie jego głową, że młynarz
 16     1, 5 |            uwierzyć było trudno w to wszystko... Ale chciwie słuchał,
 17     1, 5 |         wozie wtoczonym do stodoły i wszystko było przyrządzone na jutro -
 18     1, 5 |         całkiem spuścić na niego, że wszystko, jak przynależało, zrobi
 19     1, 5 |             nie wiada, skąci brać na wszystko...~- Nie narzekajcie, Macieju,
 20     1, 5 |              dorzuciła.~- Z biedy to wszystko idzie i ze złych czasów .-
 21     1, 5 |            wspomożenie.~Przejrzał to wszystko Boryna, podziwował się nad
 22     1, 5 |     przyjdzie na stół.~Boryna się na wszystko zgodził skwapliwie, choć
 23     1, 5 |             bo miarkował, że dwór mu wszystko zapłaci, i z nawiązką.~-
 24     1, 5 |        przepatrywała, naraz zawinęła wszystko razem i chciała bieżyć za
 25     1, 5 |          miasta Borynowie; sprzedali wszystko, co mieli, nakupowali różności
 26     1, 6 |        zatopiła w mrokach ziemię, że wszystko wydało się jakby sennym
 27     1, 6 |           widzi, Jaguś?...~- Mnie ta wszystko jedno, każecie, to pójdę. .
 28     1, 6 |             gałązek. Ten czy tamten, wszystko było jej zarówno - wstrząsnęła
 29     1, 7 |             stawiał, piece wylepiał, wszystko robił tak sprawnie, że ino
 30     1, 7 |               choć zarabiał sporo bo wszystko zaraz przepił i przefundował
 31     1, 7 |          hajże jazgotać, a wypominać wszystko, co miała na wątpiach...
 32     1, 7 |       ściśnie mocno... to się w niej wszystko trzęsie, moc ją odchodzi
 33     1, 7 |      wypuścili, trzeba znowu zamykać wszystko a pilnować...~- Pójdę już!~-
 34     1, 7 |             ma takie, w których stoi wszystko, i historie różne o świecie...
 35     1, 7 |           nie..~- No , wyście ta już wszystko wiedzieli jeszcze za bydłem... -
 36     1, 7 |         Mateuszowi.~- Jankiel ta wie wszystko zaraz, a może i nieco przódzi...~-
 37     1, 7 | przypowiastki różne.~- Jagustynka to wszystko wiedzą...~- Jakże, wdowa
 38     1, 7 |             bo bali się, że w złości wszystko głośno wypowie, co tylko
 39     1, 8 |              gorącością wygadywać na wszystko, że Boryna powstał i poszedł
 40     1, 8 |             i jadła. Jagna spokojnie wszystko przyjmowała, zimno i obojętnie,
 41     1, 8 |      wyklinali!~- Wara im od mojego! Wszystko moje - to i Jagusine wszystko.~-
 42     1, 8 |        Wszystko moje - to i Jagusine wszystko.~- Bóg wam zapłać, ale miarkujcie
 43     1, 9 |        grzybów wianek, i składali to wszystko pobożnie w beczki - a były
 44     1, 9 |              te dnie ich, i czasy, i wszystko; tam jeno ptaki jakieś krzyczały
 45     1, 9 |           nawet nie ostało... do cna wszystko spalone... a stary pan i
 46     1, 9 |       ogrodzie!... Jezu! Jezu! baczę wszystko... juści... Mario! - jęczał
 47     1, 9 |   utęsknienia, bo jak żywe tak mu to wszystko stanęło przed oczami, a
 48     1, 9 |            pleni, i w bory urasta!~A wszystko próżne jest i daremne -
 49     1, 10|             rodzony, to już mu wolno wszystko, a dzieciom nie wolno dochodzić
 50     1, 10|           abo i nie będzie, ale trza wszystko wyłożyć !...~- Co tu wykładać,
 51     1, 10|             że już tak pokieruję, co wszystko będzie nasze...~- Jeszcze
 52     1, 10|              ty! Aha, sam byś chciał wszystko brać! Niedoczekanie twoje!
 53     1, 10|             po śmierci matki pobrała wszystko, co pozostało, i oddać nie
 54     1, 10|            dzieci przypilnowali...~- Wszystko bym robił, Hanuś, wszystko -
 55     1, 10|           Wszystko bym robił, Hanuś, wszystko - szeptał cichutko.~- W
 56     1, 10|              grontu i pół chałupy, i wszystko, i taki wam daje wycug!
 57     1, 10|         zechcę, to w ten mig zapiszę wszystko...~- Jak wszystko będzie
 58     1, 10|            zapiszę wszystko...~- Jak wszystko będzie wasze, to zapiszecie! -
 59     1, 10|          matce... te, paciorki... to wszystko... i la kogo to? La kogo?...
 60     1, 10|             jesteś, na twojej głowie wszystko... no nie bucz, nie... ujął
 61     1, 10|             Co ci ino potrza, mów, a wszystko miała będziesz , wszystko.~
 62     1, 10|            wszystko miała będziesz , wszystko.~
 63     1, 11|            sobie przypominać musiała wszystko... Tak, sama chciała tego,
 64     1, 11|            gorąco. Wstała mocna i na wszystko gotowa.~- Jaguś! Wstań,
 65     1, 11|              spamiętać trudno, a tak wszystko utrafione i foremne kieby
 66     1, 11|            Umiała ona i nie takie, a wszystko, co ino zamyśliła abo na
 67     1, 11|            czuła , żadnej . Żeby jej wszystko nie przypominało , że to
 68     1, 11|          wiedziała! Mierziło się jej wszystko, do głowy wciąż wracało
 69     1, 11|         srebrnego rubla w papierku - wszystko to w podzięce za prosiny
 70     1, 11|         warzy, uprzątała, raiła i na wszystko oko miała i sposób, a często
 71     1, 11|      drużbowie - sześciu ich było.~A wszystko chłopaki młode, dorodne,
 72     1, 11|            co starsze na ławach i na wszystko oko miała, bo narodu się
 73     1, 11|              rodowi i co bogatsze, a wszystko krewniacy, powinowaci i
 74     1, 11|             i święci apostołowie, co wszystko w niewiniątka zgorszysz,
 75     1, 11|          wypsnąć, nie twoja moc - bo wszystko jest w boskim ręku...~-
 76     1, 11|            płoty, i ten dom stary, i wszystko ujęło się w bary, zwiło
 77     1, 12|           tak se z wolna rozpoznawał wszystko i myślami, i tym widzeniem
 78     1, 12|           przystępu i wiodło się jej wszystko.~Wraz też witali się, całowali
 79     1, 12|        posługiwać i mieć baczenie na wszystko.~Cicho się zrobiło, tyla
 80     1, 12|              Wypijcie przódzi wódkę.~Wszystko wypił do dna.~- Posiedź
 81     2, 13|              sine oczy wód pomdlały, wszystko jakby zdrętwiało i stanęło
 82     2, 13|            uderzyły na wieś i zalały wszystko lodowatą, brudną mgłą; naraz
 83     2, 13|   spływających puchów, nic, zamilkło wszystko, ogłuchło, jakby przed cudem
 84     2, 13|              poniewoli! - Nie, taiła wszystko w sobie i powstrzymywała,
 85     2, 13|              ostrzej, przez niego to wszystko, przez niego!~I zbierał,
 86     2, 13|           zbierał, zgarniał w siebie wszystko zło, wszystkie krzywdy,
 87     2, 13|             na udry! Ale dlaczego to wszystko? Że się z ojcem pobił?...
 88     2, 13|             zapłacone miał będzie za wszystko, zapłacone.~Jeno dychał
 89     2, 13|         lepiej. - A tu na jej głowie wszystko leży, turbuj się, zabiegaj,
 90     2, 13|        ugwarzy się! Nie stoi on o to wszystko, nie! Ino się cięgiem myśleniem
 91     2, 13|            ty, człowieku, sama bierz wszystko na swoją głowę, sama cierp,
 92     2, 13|    powiedziała ostro, śmiele, gotowa wszystko wypowiedzieć.~Podniósł na
 93     2, 13|    pieniędzmi.~- Kogo nie boli, temu wszystko powoli. Nie bolała cię bieda,
 94     2, 14|            zapłacić, aż obrządziwszy wszystko zabrała się do wyjścia.~-
 95     2, 14|            wam więcej?...~- Juści... wszystko mam, Hanuś, wszystko... -
 96     2, 14|                 wszystko mam, Hanuś, wszystko... - szeptał cichutko, odwrócił
 97     2, 14|              to możecie brać na bórg wszystko, a zapłacicie gęsiami, policzymy
 98     2, 14|              prawda, jak to zmyślnie wszystko udane, prawda !...~Obwinęła
 99     2, 14|               Przecież jego to głową wszystko idzie, to i nie dziwota.~
100     2, 14|              będzie i wyrzekać, kiej wszystko na jej głowie, i dzieci,
101     2, 15|              byle co.~- Z wolna trza wszystko, po porządku, z wolna, a
102     2, 15|             lasu do borowego, sam se wszystko narządza, czy jadło, czy
103     2, 15|        wrzasnął Antek, gotowy już na wszystko.~Ale Mateusz zamilkł, ino
104     2, 15|              o tym wie.~- A bo cisnę wszystko do stu diabłów i niech se
105     2, 15|               bo ano tak z rozmysłem wszystko rychtował, by mieć taniej
106     2, 15|          bywa...~Antkowi zaś zarówno wszystko było, ani rad był z podwyżki,
107     2, 15|      częściej chciało mu się ciepnąć wszystko zdać się na dolę .Zła będzie
108     2, 15|               a przy tym drażniło go wszystko w chałupie, niecierpliwiło,
109     2, 15|           krów chodzi i z Jagustynką wszystko obrządza, byle ino ona se
110     2, 15|            same drzwi i słuchał.~-...wszystko mu wytłumaczyła - mówił
111     2, 16|              że nic złego. Pomaluśku wszystko, pomaluśku, a dookoła, kieby
112     2, 16|             było, gospodarstwo szło, wszystko było w porządku, wygodę
113     2, 16|  zniecierpliwiona jego amorami, zła, wszystko ją drażniło, że jak ten
114     2, 16|           uprużone, a przegryzali to wszystko prostym chlebem, bo placka
115     2, 16|            syknęła stara, bacząca na wszystko.~- Na wieś pójde, gorąc
116     2, 16|            gwiazda ledwie dojrzana - wszystko dzisiaj czuje, wszystko
117     2, 16|              wszystko dzisiaj czuje, wszystko wie, że Pan się narodził.~-
118     2, 16|           narodził.~- Jezus kochany! Wszystko! To i ta ziemia, i te kamienie! -
119     2, 16|          rzekłem, tak ci to i jest - wszystko ma swoją duszę. Co ino jest
120     2, 16|   najmniejszy, i ta trawka chwiejna, wszystko się po swojemu zasługuje
121     2, 16|              noc, jedną na rok cały, wszystko się podnosi, przecyka, nasłuchuje,
122     2, 16|        czyniąca, ale żeby kamienie i wszystko duszę swoją miało... nie
123     2, 16|              a nie ruchający się - i wszystko się w ten mig zatrzymało
124     2, 16|         truchleje!~Ruszyło się zaraz wszystko, ale zbóje poniechali chłopa
125     2, 17|              a sczezło z jej pamięci wszystko i jako ten ptak niesła się
126     2, 17|         roboty, Józka już obrządziła wszystko, a do tego stary chodził
127     2, 17|              woły, sama jedna robiła wszystko, a małe to gospodarstwo
128     2, 17|           dobrze, temu się widzi, że wszystko się dzieje na świecie, jak
129     2, 17|       przytwierdzał i zgadzał się na wszystko, co mówili, dobrze poczuli,
130     2, 18|              niecierpliwości, rzucił wszystko i zaczął się przybierać
131     2, 18|            po raz biły w chałupę, aż wszystko w izbie dygotało, szczękały
132     2, 18|            Rocho wypisał na deseczce wszystko, że choć zawiane śniegiem,
133     2, 18|              raz po raz przysłaniała wszystko mgławicą, że ino drzewa
134     2, 18|              Kuba chorował? Opowiedz wszystko.~Juści, że Witek prosić
135     2, 18|             Witek?~Witek opowiedział wszystko, juści, że o pieniądzach
136     2, 18|      zmiarkujesz, kiedy, co i jak, a wszystko wypowiesz. Ho, ho, znam
137     2, 19|              dzisiaj zapije sprawę i wszystko ze starym uładzi, bo krzyw
138     2, 19|              z którego Mateusz i tak wszystko miarkował, jeno nie dawał
139     2, 19|               mają prawo do tego, bo wszystko w garści dzierżą i choćby
140     2, 19|            miasta adwokata, a ten by wszystko po sprawiedliwości wyrychtował.~
141     2, 19|       dogadują.~Ale Antkowi już było wszystko jedno dzisiaj, skoro jeno
142     2, 19|      zapamiętałe, śpiewki, pokrzyki, wszystko się wraz mieszało, kręciło
143     2, 19|            że gotów się był ważyć na wszystko, byle zaraz przed nią, bo
144     2, 19|       krzyknął znów stary, gotowy na wszystko, Antek cofnął się bezwiednie,
145     2, 19|              ginęło kochanie, ginęło wszystko, a ostawał jeno strach śmiertelny,
146     2, 20|           miejscu i robotą zająć, bo wszystko leciało z rąk i strach cięgiem
147     2, 20|               że skoro wstał, to już wszystko przeminęło i powróci do
148     2, 20|        roboty zaganiał.~Od tego dnia wszystko z nawrotem w swoje garście
149     2, 20|           powiedział, ale prosto tak wszystko robił, jakby nie ona była
150     2, 20|           wiele, to na złość zaczęła wszystko robić.~Do Józki przyczepiała
151     2, 20|          głos się modlił i poświęcał wszystko po kolei, organiściaki zaś
152     2, 20|              postępowanie z Jagusią.~Wszystko powracało do dawnego stanu,
153     2, 20|             przed niespodziankami! A wszystko to robiła przez czystą złość
154     2, 20|              bogaczy ze wsi, że mają wszystko, a jej nie dostaje nawet
155     2, 21|             kłujących paździerzy, że wszystko topiło się w nierozpoznanej
156     2, 21|                A niechta, przetrzyma wszystko, nie pomarnuje się z dziećmi
157     2, 21|              ją miłuje, przez nią to wszystko!~Zdało się jej, że zły idzie
158     2, 21|      wierzchoły, gnietła i rozwalała wszystko ze wściekłym rykiem, aż
159     2, 21|      zawzięta złość.~- Zapłacę ci za wszystko, zapłacę! - skowyczała dziko,
160     2, 21|          daruję, nie, zapłacę jej za wszystko! Zgniję za to w kreminale,
161     2, 21|      ojcowych przykazów, że spełniła wszystko bez wahania.~- Bylicę zabrali
162     2, 21|              zastawę jest sposób, na wszystko jest sposób, by ino cierpliwość
163     2, 21|          krucho, ten łajdus przepija wszystko, a ty pewnikiem mrzesz głodem
164     2, 21|         Przyjdź!", o dzieci pytał, o wszystko! Juści, a i pół tej biedy
165     2, 22|              cięgiem się skarżąca na wszystko; a po niej, niby ta rozgdakana,
166     2, 22|            powie, a kiej scygani !~- Wszystko jest bez to, że każda rada
167     2, 22|        schodzą, a niech kur zapieje, wszystko zapada i w groby się kładzie;
168     2, 22|              ze wzruszenia, widziała wszystko jak żywe i tam szła duszą,
169     2, 22|          nieznanymi potęgami - gdzie wszystko wielkie, nadludzkie, niewidziane
170     2, 22|          snuli się oczarowani, gdzie wszystko splatało się w nierozerwalny
171     2, 22|              wniebowzięta, tak czuła wszystko głęboko, tak brała w siebie
172     2, 22|           oczami kiej żywe, że mogła wszystko powycinać z papieru. Dali
173     2, 22|              błogosławił, wiedło się wszystko, brogi zawdy miał pełne,
174     2, 22|             tego dnia zaczęło mu się wszystko wieść, sam mało co robił,
175     2, 22|             przyszły takie susze, że wszystko spaliło się na popiół, drzewa
176     2, 23|               dalej... głębiej... aż wszystko zginęło z oczu, i świat
177     2, 23|             te cuda, zali nie sen to wszystko, nie omanienie!...~- Nie
178     2, 23|         gwiezdne.~Ale oni oślepli na wszystko, burza się w nich zerwała
179     2, 23|          miłosną wichurą, oślepli na wszystko, oszaleli, wyzbyci z pamięci
180     2, 24|           niełacno byłoby zapamiętać wszystko a opowiedzieć; tak się bowiem
181     2, 24|           przerwy i z wolna pokrywał wszystko szklistą powłoką, ale miejscami
182     2, 24|              A przeciech! bez nią to wszystko! bez nią! - przygadywała
183     2, 24|              Jagnę, wygłaszały teraz wszystko, co ino było i nie było,
184     2, 24|        chałupach. Kozłowa jedna mimo wszystko jazgotała głośno i wygrażający
185     2, 24|             i grząską młaką pokrywał wszystko, w chałupach natomiast wrzało
186     2, 24|            pamiętliwy, nazajutrz zaś wszystko powróciło do dawnego, ciekawość
187     2, 24|            zmizerowaniem; opowiadała wszystko, nie tając niczego, wystraszona
188     2, 24|     dobrością, słyszysz, bo za drzwi wszystko wyciepnę!~- Spróbuj ano,
189     2, 24|          wszedł w obejście gotowy na wszystko, zdecydowany iść choćby
190     2, 24|       parszywego grzechem, bo zaraża wszystko i kala, a gdy się nie poprawi,
191     2, 24|          gędźbę drzew.~- Przez niego wszystko, przez niego! - począł krzyczeć
192     2, 25|        zwiesna całkiem przemoże i za wszystko zapłaci, ale tymczasowie
193     2, 25|            znowu wieś całą i pola..:~Wszystko powróciło do dawnego tak
194     2, 25|          przemawiał, każdemu zarówno wszystko było, bo każden jeno cichego
195     2, 25|          później, Jagustynka jęła mu wszystko opowiadać pilnie, a z dobrą
196     2, 25|              jeszcze barzej, sam ano wszystko wydawał i srogo stróżował,
197     2, 25|             Juści, że robiła staremu wszystko na złość, nie ustępowała
198     2, 25|           trutka żal do niego, iż to wszystko, co ją spotyka, te smutki,
199     2, 25|      zniewalał dobrością i był ponad wszystko na świecie najmilejszy,
200     2, 25|         zduszał w uściskach, to mimo wszystko, co myślała, oddawała mu
201     2, 25|       Właśnie teraz snuło się jej to wszystko po głowie, spuszczała wody
202     2, 25|             tego przyszło, to mi już wszystko zarówno, wszystko!~- Trza
203     2, 25|             mi już wszystko zarówno, wszystko!~- Trza mi lecieć, wołają
204     2, 25|             na jej głowę, ją winił o wszystko, ją przeklinał za to, co
205     2, 25|           dworskie, las - dworskie - wszystko - przytakiwali.~- A ty,
206     2, 25|         omroczeni, surowi, gotowi na wszystko, a gdy już nastał czas,
207     2, 25|               chłopów i wyrostków, a wszystko to podniesłszy srogi krzyk
208     2, 25|          miejsce.~Skłębiło się wtedy wszystko z nagła, jak kiedy wicher
209     2, 25|            przypomniał sobie z nagła wszystko i rzucił się do borowego.
210     3, 26|  rozpoczynało świętą ofiarę dnia, że wszystko jakby z nagła padło w proch
211     3, 26|        choćby i najdalsze kraje pól; wszystko błyszczało różaną rosą,
212     3, 26|        każden kamień i chmurę każdą, wszystko ano, co uwidzi i co poczuje...~
213     3, 26|      prześcieradła, i wsypki nowe, a wszystko czyste, nie używane zgoła,
214     3, 26|             wiedząca była dobrze, że wszystko urządzenie na świecie z
215     3, 26|           nie przepomniała.~Ale nie, wszystko miała potrzebne - gromnicę
216     3, 26|              jeno biegając oczyma, a wszystko widząc. W młynarzowym domu,
217     3, 26|        radowała się całym sercem, że wszystko tak znajduje, jako i była
218     3, 26|        takiej nie miał, płoty całe i wszystko w takim porządku, kieby
219     3, 26|            obiadu opowiadała z wolna wszystko, co się stało we wsi przez
220     3, 27|             wojnę z nimi czyniąc, aż wszystko obejrzawszy bacznie, czy
221     3, 27|        wiośnianą, w jakiej to rośnie wszystko i na świat się jawi...~Nie
222     3, 27|             oto Pan Jezus przemienił wszystko na lepsze...~Przeciech na
223     3, 27|             dwóch niedzielach, a już wszystko szło jej wolą, rozumem a
224     3, 27|          jeść nie mógł, że mu się to wszystko zwracało.~Miarkowali też
225     3, 27|             wojny, że nieraz chciała wszystko ciepnąć i przenieść się
226     3, 27|         abyście na roli kazali robić wszystko, co potrzeba, na nic się
227     3, 27|    podejrzenie.~- Pietrek, a zawrzyj wszystko na noc, bo musi być, ktosik
228     3, 28|              i kiej ta woda wyciekło wszystko, a nowego się nie złoży.
229     3, 28|           dorzuciła przekąśliwie. ~- Wszystko swój koniec ma! - szepnęła
230     3, 28|             podmiecie. Narychtowałem wszystko, by ino wama zawodu nie
231     3, 28|           kościoła zaglądać, czy tam wszystko sprawnie idzie, to na ziąb
232     3, 28|          których nie było, a śledząc wszystko bacznymi ślepiami.~Ale snadź
233     3, 28|       pójdzie do kościoła, przenieść wszystko do swojej komory i będzie
234     3, 28|              zrządzenie boskie zwala wszystko, a sam rad przy pełnej misce
235     3, 28|              kiejście tacy. Złemu to wszystko na pociechę albo Żydowinom,
236     3, 28|           wytrzymać ciężko, na złość wszystko robi, a na moją szkodę.
237     3, 29|              trzyma!~- I pierwszy na wszystko naprowadza.~- A o to jeno
238     3, 29|     największemu urzędowi i wypowiem wszystko, w jakim to ukrzywdzeniu
239     3, 29|           nie kazali płacić!...~- To wszystko patrzy, jakby się na Lipcach
240     3, 29|        czekało co niemiara.~A zaś to wszystko, od czasu wzięcia chłopów,
241     3, 29|          turbacji...~Rocho dobrze to wszystko czuł i wiedział, ale dopiero
242     3, 29|          razie we ściany i dachy, że wszystko było w takim dygocie i roztrzęsieniu,
243     3, 29|         jakoś ustrzegł, w sieni było wszystko, a ona w całości ostała.~
244     3, 29|              dufności nie traćcie, a wszystko się na dobre obróci. Jakże
245     3, 29|         zgarnęła w naręcze, a tu już wszystko trzeszczy, łamie się, na
246     3, 29|             galanty karwas głowizny, wszystko zaś poubierane jajkami kraszonymi,
247     3, 29|         Boryna dozwalał z sobą robić wszystko, nie poruszywszy się ani
248     3, 30|             Długo nauczał wykładając wszystko dokumentnie, jaże kajś niekaj
249     3, 30|           tknąć nie pozwolili, a jej wszystko oddał, i paraduje se teraz...~-
250     3, 30|              że łacno dojrzeli, jako wszystko było pomieszane kiej groch
251     3, 30|   szczegółowo, wypytując się Józki o wszystko.~- Żeby Kozioł nie siedział,
252     3, 30|            prowadził rej wiodąc i na wszystko mając czujne oko, nogą znać
253     3, 30|              przeobłóczyła, na darmo wszystko, nie pomogło: rwało ją coraz
254     3, 30|              świat przygasał.~- I to wszystko prawda, co tam pokazane? -
255     3, 30|           pokazane? - przystanęła.~- Wszystko, Jaguś, wszystko.~Jezu,
256     3, 30|      przystanęła.~- Wszystko, Jaguś, wszystko.~Jezu, takie wody wielgachne,
257     3, 31|          opisywać, to im rozpowiecie wszystko, Michale.~Skubał wąsy i
258     3, 31|              na bele przykaz rzucały wszystko i szły wystawać pod drzwiami
259     3, 31|              na niego uwagi opisując wszystko podrobno i rozpytując domowych
260     3, 31|         ziemią, że ino przygięło się wszystko cierpliwie i mokło, nasłuchując
261     3, 31|              stróżujące nad drogami, wszystko się rozgląda w zdumieniu
262     3, 31|       poradził.~Tylko u Borynów szło wszystko jak zwyczajnie, wolniej
263     3, 31|            kwaterować.~Tak ano w mig wszystko rozporządził, że nie przeszła
264     3, 31|              tańca.~Naraz przycichło wszystko, baty świsnęły, zaszczękały
265     3, 31|        pomogli... La gospodarzy jest wszystko, a ty, biedoto, kamienie
266     3, 32|           nogi się pod nią plątały i wszystko leciało z rąk. Jeno wzdychała
267     3, 32|           rostu i mocy, i szczęścia, wszystko, co dolę swoją poczynało
268     3, 32|        przyorywała.~- Przecież brona wszystko wywlecze. Paskudziarze juchy!~-
269     3, 32|         wynosił białymi murami ponad wszystko i złotym krzyżem na niebie
270     3, 32|              jęczmionów.~- Spóźnione wszystko, deszcze też przybiły, że
271     3, 32|          jeszcze coś niecoś, ale już wszystko szło na rzadki pytel, bo
272     3, 33|          kieby ten gospodarz budzący wszystko na świtaniu; przegarniał
273     3, 33|       zapodział, że w lubej cichości wszystko się syciło rzeźwym, pachnącym
274     3, 33|              tumanie kurzu. Spędzali wszystko na plac przed kościołem,
275     3, 33|        powrocie chłopów z kreminału.~Wszystko już w Lipcach wracało z
276     3, 33|       troskał się o nią, wypytywał o wszystko, co się dzieje w domu, przesyłał
277     3, 33|            Ale panu wójtowi przeciek wszystko wolno, nie urzędnik to,
278     3, 33|             zna, to w powiecie mocen wszystko, co ino zechce...~- Bośta
279     3, 33|               Kajże się to podzieje?~Wszystko to przyszło do głowy Kłębowej,
280     3, 33|           Skądże to weźmie zapłacić? Wszystko na pniu przedane! Lasu przeciek
281     3, 33|     człowieku, zdychaj.~- Kaj się to wszystko podzieje? - wzdychali starzy
282     3, 33|         indziej, to powinno było iść wszystko po dawnemu. Bogać ta poszło,
283     3, 33|               kto wesprze? Trza było wszystko znieść i w sobie schować
284     3, 33|           pory, bo jeszcze pójdzie i wszystko na jej ręce spadnie; już
285     3, 34|           zagadywał, tak był rad, że wszystko zastaje po dawnemu.~- W
286     3, 34|         gront przepisuje na córkę.~- Wszystko Jagnie? a chłopaki?~- Przez
287     3, 34|         Jagny każden by się ważył na wszystko...~- Jeszcze by! kobieta
288     3, 34|             jemu powinni zapłacić za wszystko, jemu! - przytwierdzała
289     3, 34|              nieobjęte, i chałupy, i wszystko, co ino było, dokładało
290     3, 34|              trafiłem... cie! jak to wszystko wiedzą.~- Dajta mu spokój,
291     3, 34|            lat do kryminału... że to wszystko da się zrobić spokojnie
292     3, 34|            dziedzicem... Zaklinał na wszystko i błagał, by nowego nieszczęścia
293     3, 34|        prosząc, bych poniechali, ale wszystko to było na darmo, kiejby
294     3, 34|            usadzili go między sobą i wszystko znowu rozpowiedzieli, radząc
295     3, 35|        biegać po izbie.~- Pewnie, co wszystko złe przez niego... i z Antkiem
296     3, 35|        wrzątku, komin się rozwalił i wszystko się zapadło...~Juści, co
297     3, 35|            nawalił zsiadłego mleka i wszystko owinął w mokre szmaty. Przykazawszy
298     3, 35|           była dziwna, rozpytywała o wszystko, turbowała się wielce o
299     3, 35|         Obaczycie!~- Byłby czas: dyć wszystko się rozwodzi jak te koła
300     3, 35|               Znowu mu Rocho wyłożył wszystko spokojnie, szeroko i jak
301     3, 36|              muszą przyjść deszcze i wszystko w polach jeszcze się poprawi,
302     3, 36|        ogarnięte białym płomieniami; wszystko zdawało się roztapiać w
303     3, 36|          jeno Jagusia była głucha na wszystko.~W izbie cicho było i martwo,
304     3, 36|      przepomniał; rozsypywało mu się wszystko w pamięci kiej suchy piasek
305     3, 36|           zdumiony, zdało mu się, że wszystko ruszyło naprzeciw, pełzały
306     3, 36|           Ostańcie!~Zmartwiał naraz, wszystko przycichło i stanęło w miejscu,
307     4, 37|              O mój tatulu!~Juści, co wszystko obejście i dom pełne były
308     4, 37|             a już dawała baczenie na wszystko i rządziła jak zwykle, że
309     4, 37|             co leki, a na nic poszło wszystko. ~- Bo jak kto na śmierć
310     4, 37|            Nie frasujcie się, już ja wszystko wyrychtuję.~Odpowiadał kowal,
311     4, 37|            kobiety i jął wypytywać o wszystko, pocieszać i krzepić miłosiernie,
312     4, 37|             W słodkim dośpiku leżało wszystko leniąc się ździebko, jak
313     4, 37|            kamień już zakrzepły i na wszystko już głuchy.~Wiatr już z
314     4, 37|            zawiał i rymnął w sad, że wszystko wokół jęło się chwiać, szeleścić,
315     4, 37|              trwożnie, wiater ustał, wszystko przytaiło dech i padło na
316     4, 37|            tam zabawy, co mi tam już wszystko...~Dyć ino zapalim, przeskoczym
317     4, 37|              pochylonych nade drogą. Wszystko stojało bez ruchu, przygięte
318     4, 37|              miedzach, gotowi już na wszystko a nieulękli, ugorom i zarazem
319     4, 37|           żeś się zbył żywota, co?~- Wszystko powiem - rzecze Maciej -
320     4, 37|             Borynowej izbie już było wszystko urządzone do potrzeby, wzdłuż
321     4, 37|           nadziały przyjdą, to i tak wszystko będzie nasze. Niech psiachmać
322     4, 38|              już z wolna grążyło się wszystko w słonecznym wrzątku i cichości.~
323     4, 38|            lejąc warem straszliwym i wszystko jakby pomdlało z onej spieki,
324     4, 38|             nie ochraniały, dziw się wszystko nie roztopiło; a w tej nagrzanej
325     4, 38|     komorniki czy proste dziadygi, a wszystko się weseliło pospólnie;
326     4, 38|             chałupy.~Grzela wykładał wszystko podobnie i kredą znaczył,
327     4, 38|           stapiały się już z niebem, wszystko się spokoiło, śpik z wolna
328     4, 38|           już zipała, tak się w niej wszystko trzęsło i płonęło. Była
329     4, 38|             duszę wniebowziętą, gdyż wszystko, co w niej wrzało z krwie
330     4, 39|          ciągle z ambony: zgodą stoi wszystko na świecie, kłótnią jeszcze
331     4, 39|            wietrzyły się pościele, a wszystko, co się jeno ruchało, pracowało
332     4, 39|             Nie było głowy baczyć na wszystko.~- Dziwne, co tak zaraz
333     4, 39|                Magda, miej ta oko na wszystko, bych znowu czego nie wynieśli
334     4, 39|              ostanę tutaj. Tak mi to wszystko obmierzło, że już dłużej
335     4, 39|            pożar, już była gotowa na wszystko, nawet na najgorsze.~Hance
336     4, 39|              ławę, a od tego bolu to wszystko się w niej rozsypywało w
337     4, 39|              do Częstochowy, byle to wszystko, co usłyszała, było nieprawdą!~
338     4, 39|            na zaczepki, a wyniósłszy wszystko swoje poleciała po Jędrzycha.~
339     4, 39|     rozmyślała, co Antek powie na to wszystko.~- Jak mu pokażę zapis,
340     4, 39|              a przewie się, co na to wszystko powiadają.~Przyogarnęła
341     4, 39|           jeno wygońcie Józkę, a już wszystko będzie wasze a kowalowe...~-
342     4, 39|           tak się darł do domu!...~- Wszystko w boskim ręku. A do wody
343     4, 39|            mierznie, że cheba prasnę wszystko o ziem i pójdę, kaj mnie
344     4, 39|           wzięła na bok, opowiadając wszystko, jak było. Weronka z rozmysłem
345     4, 40|            cichuśko i trwożnie, gdyż wszystko jeszcze dokoła spało, zatopione
346     4, 40|        rzekła:~- Miej ta baczenie na wszystko! A jakby Antek wrócił, daj
347     4, 40|       pośpiechu, przepytując Józkę o wszystko.~Kobiety poglądały na się,
348     4, 40|         ptaki śpiewały, że pachniało wszystko i kwitnęło i że jej było
349     4, 40|             jeszcze lepiej.~- Żeś to wszystko sprawił, mój Jezu! - jęknęła
350     4, 40|               Opowiadała, z czego to wszystko poszło i jak się stało,
351     4, 40|              w podwórze przepatrując wszystko bacznie, a tak surowo, że
352     4, 41|      Przyleciała Józka, więc na niej wszystko się skrupiło.~- Kaj się
353     4, 41|        takiej biedzie! A latoś jakby wszystko złe zwaliło się na nich.
354     4, 41|              W chałupie było pusto i wszystko leżało rozbabrane i zamączone,
355     4, 41|           ziemniaki. Mam świadków na wszystko! Widzisz ją, jaka mądra,
356     4, 41|          widział, i usilnie rozważał wszystko, co mu o niej powiadali.~-
357     4, 41|            juści, co karwas czasu.~- Wszystko gotówem przenieść, bele
358     4, 41|              sama radę? Zmarnuje się wszystko!- szeptał bezradnie.~- Z
359     4, 41|          precz.~A w Jagusi jakby już wszystko wygasło ze szczętem i rozsypało
360     4, 41|              bzdury...~Przysięgał na wszystko, jako świętą prawdę powieda;
361     4, 41|           sto razy gotów był prasnąć wszystko i uciekać, ale co spojrzał
362     4, 41|            wolałby kryminał, wolałby wszystko najgorsze, bele nie to.~
363     4, 41|              pozostaje, jeno przedać wszystko i uciekać we świat, choćby
364     4, 42|             poczuł, i gotowym już na wszystko, i tak dobrej myśle, że
365     4, 42|        któren zaswywolił we zbożach, wszystko szło jak co dnia, tylko
366     4, 42|            zdziarach i mokradłach!~- Wszystko się urodzi, obaczysz, co
367     4, 42|              lasu.~A Szymek, chociaż wszystko pokończył, łaził jeszcze
368     4, 43|             w samo przypołudnie, gdy wszystko zdało się już puszczać ostatnią
369     4, 43|             groźniej.~Strach wionął, wszystko przycichło i stanęło w przytajonym
370     4, 43|        chałupy.~Naraz skotłowało się wszystko do dna, słońce zgasło, uczynił
371     4, 43|           choć nie kupowalim! Jak ci wszystko rozpowiem, to się złapiesz
372     4, 43|           się mierzi życie i wieś, i wszystko, i że pewnikiem pójdzie
373     4, 43|          siedziała ślepa i głucha na wszystko, szepcąc jeno niekiedy niby
374     4, 44|            jaże trzeszczało, niby to wszystko obiecywał, a kogo strachał
375     4, 44|          dadzą, i gronta z lasami, i wszystko! Obiecywały, mówiły, a kto
376     4, 44|             nauczycielem, i że na to wszystko trzeba będzie uchwalić dodatkowy
377     4, 44|         oczów, ślepe już i głuche na wszystko.~Dopiero któryś ze sołtysów
378     4, 45|             nie przelewki, sprobował wszystko obrócić w żart.~- Ha! ha!
379     4, 45|             Jedzą, piją i zarówno im wszystko - myślał dobierając się
380     4, 45|            ale po jakimś czasie jęło wszystko głuchnąć, jakby zalane słonecznym
381     4, 45|             jak to te Żydy myślą, że wszystko na świecie jeno za pieniądze.~-
382     4, 45|              albo jeszcze co? Ja mam wszystko. A może pan gospodarz kupi
383     4, 45|            kancelarii, a usłyszawszy wszystko, jak się odbywało, jaże
384     4, 45|            nawołują do pracy, ale to wszystko groch na ścianę.~- Hale,
385     4, 45|     przebalowali cały naród, że tera wszystko trza zaczynać od początku,
386     4, 45|             źrebakiem i był wszędy i wszystko witał całującymi oczami,
387     4, 45|        zadzwoniła sygnaturka, rzucił wszystko i poleciał do kościoła.~
388     4, 45|         gospodarski. Juści, dałam na wszystko... a ludzie poczciwe sieroty
389     4, 45|            wyniesiona nad światem, a wszystko śpiewało wraz z jej duszą
390     4, 45|           takie cudeńka?...~- A tak, wszystko bajki a zmyślenia.~- To
391     4, 46|          kopę siana. Antek musiał im wszystko pokazywać i otwierać, a
392     4, 47|             z niej stygnącymi rękami wszystko, co se była nagotowała na
393     4, 47|       pościeli, sama pilnowała, żeby wszystko było jak się patrzy, sama
394     4, 48|           dla twojego dobra muszę ci wszystko rozpowiedzieć:~I opowiedziała
395     4, 48|           siedzi przed nią ten ponad wszystko wybrany, że se cosik gaworzy,
396     4, 48|                Powiedz, Jaguś, że to wszystko nieprawda? powiedz! - nalegał
397     4, 48|           kieby tą, rosą pozłocistą, wszystko przycichło, wszystko przytaiło
398     4, 48|     pozłocistą, wszystko przycichło, wszystko przytaiło dech wszystko
399     4, 48|              wszystko przytaiło dech wszystko kieby zmartwiało w zasłuchaniu
400     4, 48|            zabiły na Anioł Pański, i wszystko jakby się zamodliło cichym
401     4, 48|         żałosna skarga.~- I za co to wszystko, mój Boże, za co? ~
402     4, 49|              proś, to ci się jeszcze wszystko przemieni na dobre.~- A
403     4, 49|              kowal wrócił z miasta i wszystko co do słowa potwierdził,
404     4, 49|       powiedział do całej gromady:~- Wszystko prawda! W kasie brakuje
405     4, 49|      namówiła! Ho, ho, gotowa ona na wszystko, nic dla niej nie ma świętego,
406     4, 49|         dziecko, to uciekł od niej i wszystko mi opowiedział! Czy to nie
407     4, 49|            rozsrożone, gotowe już na wszystko i z namowy organiściny pociągnęły
408     4, 49|            robactwo i tak mu się już wszystko zmierziło, iż pił kieliszek
409     4, 49|     wyrozumienie i nieszczęsna ponad wszystko, leżała jakby już nie słysząc
410     4, 49|     powietrzu.~Zaś w Lipcach wróciło wszystko do dawnego, ale skoro jeno
411     4, 49|         chałupy były pozawierane, ba wszystko, co jeno żyło i mogło się