Tom, Rozdzial

  1     1, 2 |              niezgłębiona objęła wieś całą i stworzenie wszelkie.~Boryna
  2     1, 3 |              matczyna, że białna była cała, ino kiele ogona czarną
  3     1, 3 |          medytować i rozważać w sobie całą tę sprawę. Nie mógt zrozumieć,
  4     1, 3 |     Dominikowa napomykała z lekka, że cała ta Jewczyna sprawa to musi
  5     1, 3 |                Świnia matczyna, biała cała, a ino kiele ogona czarną
  6     1, 3 |             blichowanego wosku twarz, całą w podłużnych bruzdach zastygłą -
  7     1, 4 |             dzisiaj Jezu mój kochany! Całą złotówkę, i na pokoje go
  8     1, 4 |             ciebie pan, dobry!... Boć cała wieś: i parobki, i gospodarze,
  9     1, 4 |         okrutnie chciało mu się wziąć całą - wzion jednako najmniejszą,
 10     1, 4 |          monstrancja złota i tak była cała w ogniach słońca, że przez
 11     1, 4 |         rechotał, bo wykpis to był na całą wieś, że niech Bóg broni
 12     1, 4 |             się mocno pod ręce i szli całą drogą śpiewający z gardła
 13     1, 5 |               narodu szło, jakby wieś cała wychodziła.~Szli gospodarze
 14     1, 5 |      poczynały przy wozach I szli tak całą drogą, że choć szeroka była,
 15     1, 5 |            Gdzie znów szewcy tworzyli całą ulicę wysokich kozłów drewnianych,
 16     1, 5 |               opowiedział dokumentnie całą sprawę.~- Wasza wygrana,
 17     1, 5 |               zięć prosi, to choćby i całą kwartę - przekpiwał zdziebko
 18     1, 6 |      stodołach, ale z rzadka, bo wieś cała była na kapuśniskach.~Pustka
 19     1, 6 |               pianą na ściany chałup.~Cała wieś była zajęta wycinaniem
 20     1, 6 |             wrzeciono.~- Gospodarz na całą wieś, rodowy... ale wdowiec.~-
 21     1, 7 |        Krzyczycie kiej wrona, że wieś cała usłyszy!...~- Niech usłyszą,
 22     1, 7 |         choćby tym nożem ją żgnąć, bo cała izba parsknęła śmiechem,
 23     1, 7 |           krzywdy.~- Złapać takiego i całą kupą choćby zabić, to i
 24     1, 7 |           poczęła się śmiać.~Izba też cała gruchnęła śmiechem i wnet
 25     1, 7 |              był przecież pierwszy na całą wieś, to jakże, dziewki
 26     1, 8 |            chałupach wszystkich. Wieś całą ogarnęła ciekawość, na czym
 27     1, 8 |               tego padnie złe na wieś całą, baczcie ino.~- Antek nie
 28     1, 8 |             przędziwem, w którym wieś cała zapadała, tylko gdzieniegdzie
 29     1, 8 |         będziesz i gospodynią na wieś całą, no, w twoje ręce, Jaguś,
 30     1, 8 |               mu Boryna, przyniósł za całą złotówkę karmelków i wtykał
 31     1, 9 |              a Józi to można?~- Hale, cała wieś by zaraz wiedziała.
 32     1, 9 |               sami; a gospodynie ino, cała wieś prawie, bo i młynarzowa
 33     1, 9 |        dwadzieścia imion podają... za całą familię... za ojców, dziadów
 34     1, 9 |               dziadów.~A naród płynął całą drogą pod topolami ku cmentarzowi;
 35     1, 10|            rąbać nie pozwolą i choćby całą wsią iść przyszło, to pójdą,
 36     1, 10|              niego blisko, że czuł ją całą przy sobie, jej piersi,
 37     1, 10|             od się te mary mamiące, i cała jego złość zawzięta skapywała
 38     1, 10|              lakudra i włók ten, to i cała wieś wie o tym...cały świat!...
 39     1, 10|            się na ziemię i tak zwarci całą nienawiścią i krzywdami
 40     1, 10|            cisza i noc ogarniała wieś całą, jeden młyn turkotał i woda
 41     1, 11|              leci, abo zaś i procesję całą, z księdzem, z chorągwiami,
 42     1, 11|            jej do mózgu i zatopiły ją całą w ogniu, i obwinęły jej
 43     1, 11|           Walili środkiem drogi, kupą całą, ramię przy ramieniu, aż
 44     1, 11|            nim doszli, już się prawie cała wieś stłoczyła i okrążała
 45     1, 11| najśliczniejsza stojała w pośrodku, a cała w białościach, w aksamitacln,
 46     1, 11|           przedniejsi.~Na ostatek zaś całą drogą waliła wieś cała.~
 47     1, 11|            zaś całą drogą waliła wieś cała.~Słońce już zachodziło,
 48     1, 11|          czerwone, ogromne i zalewało całą drogę, staw i domy krwawym
 49     1, 11|             tobie...~Hej !~Dominikowa całą drogę popłakiwała i jak
 50     1, 11|               bez nijakiego porządku, całą drogą, jak komu było do
 51     1, 11|               i nicowały nieubłaganie całą rodzinę, nie darowując i
 52     1, 11|            odciąga!~- Jak pić, to już całą kwartą, jak się weselić,
 53     1, 11|               jak się weselić, to już całą niedzielę. A masz, człowieku,
 54     1, 11|           kupą i radować się kompanią całą. Kupami też zalegali izbę,
 55     1, 12|               nic, zepsuta, czernieje cała.~- Urznęliby? - pytał nie
 56     1, 12|            radością.~I tak szło przez całą noc, do samego świtania!~
 57     1, 12|                drzewa, płoty i ziemię całą jakby podbielonym, szarawym
 58     2, 13|             jęzory wichrów.~Wiały noc całą, a tak zasię skowyczały
 59     2, 13|          wichry wiały wciąż, bez mała całą niedzielę, a bez folgi żadnej
 60     2, 13|              a sypki, i tak już przez całą noc padał.~Na świtaniu było
 61     2, 13|             drogi, roztopiła się wieś cała i wsiąknęła w tę białość
 62     2, 13|               przegony zapełniły wieś całą, aż Rocho zaprzestał nauczania
 63     2, 13|            Naleciało go tyla, że i na całą zimę starczy - zagadał znów
 64     2, 13|            taką złością, że choćby na całą wieś, a gotów się był rzucić!...~
 65     2, 13|          niedziele dopiero, a już się cała wieś odwróciła od niego,
 66     2, 13|            gąsków parę i kurków, to i cała parada, i bogactwo całe.
 67     2, 14|             sercem i brała w siebie z całą mocą głodu i marzenia.~Zbudził
 68     2, 14|                  Mówię wam, jak jest, cała wieś o tym wie, spytajcie
 69     2, 14|               i gospodarstwo, i bieda cała! Kto temu zaradzi jak nie
 70     2, 15|        piecyka, kurzyli papierosy, że cała izdebka tonęła w dymie,
 71     2, 15|           gwarno, z całej mocy, duszą całą.~Ino on jeden był jakby
 72     2, 15|             brogów, choć rad by duszą całą do ludzi - a nie wleci;
 73     2, 15|               nie nastaję, nie, niech cała wieś powie, spytaj się Jagustynki,
 74     2, 16|           dobry czas, będzie mleko na całą zimę.~- Hale, Witek, dałeś
 75     2, 16|              na kominie i rozświetlał całą izbę, aż lśniły się szkła
 76     2, 16|       Dzieciątka przypadali sercami i całą mocą wiary ognistej i dufności
 77     2, 16|               końca...~Nadeszli hurmą całą aż z Polnych Rudek, a szli
 78     2, 17|    baraszkowały na stawie, aż na wieś całą roznosiły się wrzaski.~Ale
 79     2, 17|             rwała się do niego, rwała całą mocą, całą potęgą życia,
 80     2, 17|               niego, rwała całą mocą, całą potęgą życia, jak to drzewo
 81     2, 17|               nie rozeznawała, tak ją całą przejmowała głęboka radość,
 82     2, 17|       zawołała skwapliwie a w ogniach cała.~- Możesz i zaraz, pójdę
 83     2, 17|         grzechu... powstrzymywała się całą mocą i dygotała z męki,
 84     2, 17|           konie zakładał, trzęsła się cała. Nie mogła ustać na miejscu,
 85     2, 18|           nieśmiało.~- I jak jeszcze, cała wieś może przyświadczyć,
 86     2, 18|            plebanii, naprzeciw której cała hurma chłopaków ganiała
 87     2, 18|          zdarły jej zapaskę z głowy i całą obsypały kurzawą. Przetarła
 88     2, 18|             dobrze jednak widział, że cała w ogniach, czerwona, a oczy
 89     2, 19|               w domu nie wytrzyma i z całą kompanią~do karczmy zwali,
 90     2, 19|             że byli w Lipcach bogacze całą gębą, byli i pomniejsi,
 91     2, 19|           medytowali, aż w końcu kupą całą poszli do Kłęba, by ich
 92     2, 19|         większy rejwach, bo stali tam całą kupą goście Kłębowi i familianci
 93     2, 19|             siedzieli przy sobie kupą całą, kije ino ściskali między
 94     2, 19|                wiadomo, że mądrala na całą chałupę, a tu chłopaki przynaglają,
 95     2, 19|               śmiechem buchali, że na całą karczmę szło.~Że wnet Kłębowi
 96     2, 19|             wywalili się z alkierza i całą hurmą szli w taniec, to
 97     2, 19|         dokładali z całej mocy, duszą całą.~Zima toć szła, naród oderwał
 98     2, 19|          jedna rada, zaczną las ciąć, całą wsią iść, rozegnać, nie
 99     2, 19|               stali przy szynkwasie z całą gromadą dziewczyn i chłopaków.
100     2, 20|          rosła.~Wlekło się tak blisko całą niedzielę, że już w chałupie
101     2, 20|        pierwszy zaczynał o karczmie i całą sprawę w śmieszki obracał
102     2, 20|      ustępowała, na słowo odpowiadała całą kopą, a tak głośno, że na
103     2, 20|            sześćdziesiąty i czwarty - cała wieś poszła na pogrzeb,
104     2, 20|           przywiozłem powiestki, kupą całą pojedziecie, ale dwór winowaty,
105     2, 21|           jednak wicher uderzał w bór całą mocą, wszystkimi kłami trzaskał
106     2, 21|         parami lodowymi, widziała się cała ziemia.~A zewsząd wraz z
107     2, 21|         Pietruś wołał!~I biegła znowu całą mocą, potykała się o zwały,
108     2, 21|         zacięte boleśnie, trzęsła się cała z umęczenia i zimna, próżno
109     2, 21|          przypnie do niej, tak weprze całą duszą pazurami, że nic ją
110     2, 22|            dziewczynami, że co trochę cała izba się trzęsła od chichotów;
111     2, 22|            piszczałce przygrywający i cała hurma chłopaków z kijami,
112     2, 22|              w zaświaty - słuchała go całą duszą, całą mocą czującego
113     2, 22|               słuchała go całą duszą, całą mocą czującego mocno serca
114     2, 22|              siedzieli wsłuchując się całą duszą.~I tak się ano przesuwał
115     2, 22|         przepadła sprzed oczów ziemia cała, izba, luta noc, świat ten
116     2, 22|           życiem cudów!~Tam się parli całą potęgą tęsknoty, tam snuli
117     2, 22|               do którego wciąż, przez całą nędzę bytowania ziemskiego
118     2, 22|               można było nimi oblepić całą belkę, a jeszcze i pofarbowała
119     2, 22|              jakoś po mszy świętej!~A cała wieś odprowadzała ich z
120     2, 22|           okna, wraz zaś zleciała się cała hurma diabłów i nuż tańcować
121     2, 23|           gzić kieby na weselisku, aż całą gromadą przeleciały obok
122     2, 23|            krwawą płachtą, ogarniając całą ścianę brogu...~Boryna zaś
123     2, 23|               na przysłonę, wparł się całą mocą i razem z nią padł
124     2, 23|               na zabudowania, na wieś całą.~
125     2, 24|               zrębów i rozrzucono, że cała dróżka i pole wokoło, na
126     2, 24|             ale Pan Jezus strzegł, że cała wieś nie poszła z dymem! -
127     2, 24|            Abo się to nie odgrażał?~- Cała wieś o tym wiedziała.~-
128     2, 24|       Sprawiedliwie mu się to należy: cała wieś mogła pogorzeć! ~-
129     2, 24|        groźnie. - Zaraza z takiego na całą wieś płynie, zaraza, że
130     2, 24|         podpala jeszcze! Cud jeno, że cała wieś nie poszła! - wykrzykiwał
131     2, 24|           Wróg mi każden, któren wieś całą mógł powieść na dziady!~-
132     2, 24|            ruszyło za nim w asyście i cała hurma chłopaków poleciała
133     2, 25|              ustąpił mimo próśb, choć całą gromadą do niego chodzili,
134     2, 25|          przez sady, że głosy szły na całą wieś, powiedali sobie, że
135     2, 25|        pacierze przybielił znowu wieś całą i pola..:~Wszystko powróciło
136     2, 25|          wrócili jeszcze, na wieś zaś całą padła cichość wzburzona
137     2, 25|              piekło wyprawiała, że na całą wieś się roznosiło. Piekło
138     2, 25|                zmagając się we złości całą mocą do tela, kto kogo przeprze,
139     2, 25|             już nie wyrywała do niego całą duszą jak przódzi, nie biegała
140     2, 25|         wypomniał go w kościele, wieś cała odstąpiła, ludzie palcami
141     2, 25|           Juści, przódzi to choćby na całą noc się nie bojałaś, przemieniłaś
142     2, 25|             za ciebie! Za cóż to wieś cała mnie odstąpiła kiej parszywego,
143     2, 25|          kroki jego ucichły, wołała w całą tę noc - na próżno.~Głęboka,
144     2, 25|           wszystkich i tak groźna, że cala wieś przycichła z nagła,
145     2, 25|               to już wszystkie razem, całą kupą poszli do Kłęba, cisnęło
146     2, 25|              to do serca narodowi, bo całą hurmą ruszyli do karczmy.~
147     2, 25|              powietrze i huczała wieś cała.~Dzień się już zrobił duży,
148     2, 25|               że za to, co zamyślają, cała wieś pójdzie w kajdany i
149     2, 25|         swojego dobra bronić, gromadą całą iść i boru rąbać nie pozwolić!
150     2, 25|              kto jeno kulasami rucha, całą wsią, wszystkie jak jeden!
151     2, 25|          wozem, a reszta, wieś prawie cała na piechty się wybrała i
152     2, 25|                mocno i w milczeniu, i całą prawie wsią, jeno kowal
153     2, 25|           krzyknąć nie krzykną i wraz całą ławą się chylą, i w lutą
154     2, 25|           wrzawę.~- Ludzie jakieś idą całą gromadą - rzekł któryś przyłożywszy
155     2, 25|           gospodarzy i namawiał, bych całą gromadą do dwora teraz iść
156     2, 25|            swojego ułanka i skoczył w całą kupę narodu, ku Boryrnie,
157     2, 25|               nie baczył, jeno prał z całą wściekłością.~Porzucali
158     2, 25|             zalewając mu oczy i twarz całą, blady był jak płótno i
159     3, 26|          wiercący zapach płynął smugą całą.~- Zaspały próżniaki czy
160     3, 26|            jeno ogarniała oczyma wieś całą i najgłębsza, wdzięczna
161     3, 26|              jeno deliberowała i w to całą duszę kładła, że skoro śmierci
162     3, 26|              a z dobrą kompanią, bo z całą wsią... I morgi nie pomogą,
163     3, 26|            zawołał. Zmówili się też i całą wsią poszli swojego bronić,
164     3, 26|               po tej wojnie wygranej, całą noc w karczmie z uciechy
165     3, 26|             skończyli i chcieli zrazu całą wieś wraz ze wszystkimi
166     3, 26|           nalazły się la chłopaków, i cała paczka machorki dla Tomasza,
167     3, 26|            ten grób otwarty widzi się cała wieś, że jeno kamieniem
168     3, 27|               daleko od niego duszą i cała we wspomnieniach utopiona.~
169     3, 27|               nie rozeszli, jeszczech cała wieś wrzała uciechą a gdzie
170     3, 27|          bojała się go i nienawidziła całą mocą za wszystkie krzywdy
171     3, 27|      sponiewierał na ostatku! Jakże - całą noc i cały dzień przesiedział
172     3, 27|     spozierając na wieś, w słońcu już całą i w topliwych rosach połyskującą;
173     3, 27|             się, dzieuchy, ludzie już całą drogą walą.~- Nie przedzwaniali
174     3, 27|             się przewlecze że to wieś cała, tyle ludzi... - odpowiadał
175     3, 27|            ona, tłumiąc strach jakiś, cała była w jego oczach, świecących
176     3, 28|            statków, aż para zapełniła całą izbę.~- Czekałem na was,
177     3, 28|          niemałym leciała w podwórze, całą złość wywierając na chłopaków,
178     3, 28|                 wykrztusiła, w pąsach cała stając.~- Masz czas, to
179     3, 28|           przymilkła trwożnie.~Jakże, cała wieś się jej bojała; już
180     3, 28|              może być w czym pomocny; cała kiszka, kiełbasa i kawał
181     3, 29|          wciąż przybywało, dzieci też całą hurmą zbiegały ze wszystkich
182     3, 29|        przewalał.~I wiał tak bez mała całą noc, że mało kto poredził
183     3, 29|         barami, iż myśleli nieraz, co całą wieś wyrwie i po świecie
184     3, 29|            świergot rozchodził się na całą wieś.~Zaś nad wygładzonym,
185     3, 29|           sieni.~- Palcie i wy choćby całą noc! - odpowiedziała jej
186     3, 29|             było podjąć, gotowała się cała świńska noga, naprędce wczoraj
187     3, 29|              parze przodem, a za nimi całą hurmą reszta, grzechocąc,
188     3, 29|            obłupanymi, a na brytfance całą świńską nogę i galanty karwas
189     3, 29|                 Józka przyniosła wody całą flaszkę i ogień, którym
190     3, 29|       wychodząc powoli.~Ruszyli z nim całą gromadą odprowadzając do
191     3, 30|        dopięła, tak ją ukrzepiły, iże całą radość składała pod Jezusowe
192     3, 30|         miasta zabrał się z wójtem.~- Cała wieś tam dzisiaj.~- Juści,
193     3, 30|          śmiechy się zatrzęsły, aż na całą wieś się rozlegało.~Mrok
194     3, 30|               złością przyganiał... O całą wieś rozpytywał, a o dzieciach
195     3, 30|          oszalały z uciechy, chodzili całą hurmą, zaganiając, kto się
196     3, 30|               iść z torbami, to niech całą wieś zaraza wytraci!...
197     3, 30|             chałupy nawiedzali wraz z całą chmarą dzieci rozwrzeszczanych
198     3, 30|        wodzili i tak szumnie, jaże na całą wieś roznosiły się śpiewania
199     3, 30|               cmentarza do topolowej, całą w czerwonych ogniach zachodu,
200     3, 30|               poruszyć się z miejsc i całą duszą pijąc te słowa miodne,
201     3, 30|               że może w jakiś pacierz cała wieś już się stłoczyła.~
202     3, 30|            zawrzeszczały jak jedna.~A cała wieś się już zebrała, do
203     3, 31|          krzepka tabaka pana Jackowa, całą paczkę mi dał... całą...~
204     3, 31|        Jackowa, całą paczkę mi dał... całą...~Rano jeszcze było, oknem
205     3, 31|            się łoni naszczekała przed całą wsią na ojca, że ją ukrzywdził. ~-
206     3, 31|             co jakby morzem ziem wieś całą okrążały, na pola, co niby
207     3, 31|     dziesięciu chłopów, choć się wieś cała trudziła w pocie od świtu
208     3, 31|         wkrótce rozleciała się po wsi cała banda Cyganek, obdartych,
209     3, 31|           było, a narobiły wrzasku na całą wieś.~- Józka, spędź gęsi
210     3, 31|              ostawię dzisiaj drzwi na całą noc wywartych.~Ale Józka
211     3, 31|         wyprowadzili złodzieje.~W mig cała wieś się zleciała przed
212     3, 31|         czwartek, pojutrze, zjadą się całą hurmą sąsiedzi pomagać Lipcom
213     3, 31|             świt przetarł chyla tyla, cała wieś stanęła na nogi; wyprzątali
214     3, 31|               ksiądz skończył, prawie cała wieś wysypała się za wrótnie
215     3, 31|          zawrzały gwarem a krętaniną, cała wieś stanęła w łunach ogni,
216     3, 31|               dziecińskie wrzaski, że cała wieś huczała i trzęsła się
217     3, 31|               baczący, a tak samo jak cała wieś pełen wesela i może
218     3, 32|             to wracają!~- Razem brali całą wieś, to i razem puszczą! -
219     3, 32|            usuwając się pod płoty, bo całą drogą waliły kobiety, leciały
220     3, 32|               one rajcowały zawzięcie całą wieś obgadując:~Zaś Hanka
221     3, 32|      Rozmyślała z goryczą, wywierając całą złość na wieprzaku, jaże
222     3, 32|           nawet do bitki, bo jaże się cała trzęsła; ręce jej latały
223     3, 32|       gorączkowo powracających, jak i cała wieś w tej chwili.~Zwijała
224     3, 32|              nad zagonem, czepiła się całą mocą utęsknień tych wspominków.
225     3, 32|            wodzie cichej odbijała się cała procesja.~Sporo jeszcze
226     3, 32|              Końskiego zęba wsadziłem całą morgę... trochę tu mokro,
227     3, 32|        przyodziana w bieluśkie gzło i cała owionięta zielonymi, rozplecionymi
228     3, 32|              daleko, i przestrono, że cała procesja zdała się jeno
229     3, 32|             przybyło, to już zapchali całą drogę, szli także i borem
230     3, 32|          lubością puściła kamieniem w całą kupę i w te rozradowane,
231     3, 32|               głosy ludzkie pogasły i cała procesja wsiąkała z wolna
232     3, 32|          kłótni, do bitki nawet, bych całą złość wywrzeć na drugiej.~
233     3, 32|           jakieś dygoty i szamotania. Cała wieś zdała się wrzeć ukropem
234     3, 33|                Wrzask się rozniósł na całą wieś, wystrachane kury gdakały
235     3, 33|          kości, jaże mu krew zalewała całą twarz, szyję i piersi, widne
236     3, 33|              uszy, oczy zakrwawione i całą twarz podartą pazurami,
237     3, 33|       błagalnie Stacho.~- Dokupcie na całą chałupę, z tego gnoju nie
238     3, 33|          grały w wiśniowych wargach i cała gębusia, zarumieniona kiej
239     3, 33|               o dostałą pannę niźli o całą złotówkę. Po dydku i już
240     3, 33|    Szwargotali cosik ze Żydem.~Chłopy całą kupą stawali pobok o wódkę
241     3, 33|        wierzyli mu zrazu, ale mimo to cała wieś się zakłopotała; jęli
242     3, 33|        tłumaczyli się przed ludźmi. - Cała wieś się z nas prześmiewała...~
243     3, 34|              i zabrałem się z nim, to cała historia. Wio! maluśkie!~-
244     3, 34|          niech świadki przyjdą, niech cała wieś obaczy, co się wyprawia!
245     3, 34|              zgorszenie, dyć wstyd na całą wieś padnie!~- Jagna się
246     3, 34|             Boga na wszystkich ludzi. Cała wieś się trzęsła od gadań
247     3, 34|       nieszczęście.~- Pewnie, a jutro cała parafia będzie o tym wiedziała.~-
248     3, 34|           rozgłośniej jęli rozgadywać całą historię, bo ksiądz zabronił
249     3, 34|          gałęzi a zieleni, wykryli ją całą wełniakami, że jaże grała
250     3, 34|               biegła przodem, w bieli cała, w trzewikach zasznurowanych
251     3, 34|               gdyż zjazd był ogromny, cała parafia się stawiła, a nawet
252     3, 34|              same obce z drugich wsi.~Cała procesja wywaliła się z
253     3, 34|             śpiewając z całego serca, całą mocą, wszystkimi gardzielami,
254     3, 34|          naraz taki wrzask wstrząsnął całą karczmą, jaże szyby zabrzęczały,
255     3, 34|             pola!~- A nam z dziesięć, cała gospodarka!~- I niechby
256     3, 34|             wyjdzie... Do Miemców iść całą gromadą i spokojnie im zapowiedzieć,
257     3, 34|               Niemcach myśleli, to ja całą butelkę araku postawię!...
258     3, 34|               był spokój...~- Żydzie, całą kwaterkę krzepkiej!~- Odebrała
259     3, 34|         kieliszek bracie! A postawisz całą półkwaterkę, przedzwonię
260     3, 34|         Młodzież hulała zawzięcie, że cała izba wypełniła się wrzaskiem
261     3, 35|       rozważył, że inaczej nie można, całą duszą się jej oddał.~Chłop
262     3, 35|           przeszła przez te dnie? Dyć cała wieś szczuła na nią, kieby
263     3, 35|           teraz wszyscy na nią, teraz cała wieś ucieka kiej od zapowietrzonej,
264     3, 35|         klęczała na środku modląc się całą duszą, że dziw się jej serce
265     3, 35|               szepty gorące zdały się całą izbę wypełniać błyskami,
266     3, 35|          ryczała z bólu... Jakże, toć całą twarz i szyję miała wrzątkiem
267     3, 35|           było na sumę, ludzie walili całą drogą, wozy turkotały i
268     3, 35|               Wnet ci rozgwarzyła się cała wieś, rozgwarzyły się izby
269     3, 35|           czuła się głęboko dotknięta całą sprawą.~- Juści, że Jagna
270     3, 35|               parobków, chociaż zrazu cała wieś napierała się iść,
271     3, 35|            musi być krótka, kiedyście całą wsią przyszli! - zawołał
272     3, 35|             krzycząc coraz głośniej i całą kupą się przysuwając.~Rocho,
273     3, 36|       odbieżyć chorego jak przódzi.~A cała wieś była na łąkach, sianokosy
274     3, 36|               buchnęły zapachy, jakby cała ziemia była trybularzem,
275     3, 36|         zajęta sianokosami na równi z całą wsią, dopiero trzeciego
276     3, 36|             bych se nie żałowali, ale całą duszą nasłuchiwała każdego
277     3, 36|             dwór.~Drzwi były wywarte, całą sień zalewało księżycowe
278     3, 36|             mglistych mrokach zginęła cała wieś, a obejmowało płowe,
279     4, 37|              chwilę, roznosząc się na całą wieś.~Dopiero kiej Jambroż
280     4, 37|             przebudzić, jeno się kala cała w potach i w męce strachu.
281     4, 37|             świąteczna cichość objęła całą wieś, jedne jaskółki, co
282     4, 37|               wył kiej ten głupi.~Nad całą wsią zaciężyła ta śmierć
283     4, 37|             gospodarskie obrządki, to cała rodzina znowu się zebrała
284     4, 37|             ruch i skrzęt wstawań, że cała wieś się budziła imając
285     4, 37|               na chwilę i padał przez całą noc, aż dopiero przestał
286     4, 37|              a dokoła klęczała kornie cała wieś, zamodlona i zasłuchana
287     4, 37|            wziął miejsce, ciżbiła się cała wieś, w niemałym smutku
288     4, 37|              pieśń życia...~Szli wsią całą ciżbiąc się i przepychając,
289     4, 37|         księdza i poszli odprowadzeni całą hurmą aż w opłotki.~Po ich
290     4, 37|          kowal.~Wywiedli się pokrótce całą kupą w opłotki. Zmierzchało
291     4, 37|         jazgotań i sprzeciwiań poszli całą gromadą ku karczmie, tylko
292     4, 37|            ciężko stąpający obchodził całą chałupę.~Słuchali bledzi,
293     4, 38|             kieby na te gody weselne, cała we kwiatach i zieleni i
294     4, 38|               we kwiatach i zieleni i cała w ptasich śpiewaniach, w
295     4, 38|              krzyki podnosiły się nad całą wsią. Naród szumiał kiej
296     4, 38|               ślepemu z psem wetknęła całą dziesiątkę i rzekła:~- Przyjdźcie
297     4, 38|         królach i dawnych czasach, że całą kupą stali dokoła niego,
298     4, 38|               wygrywała rozgłośnie na całą wieś; dziady wyciągały po
299     4, 38|            się z wolna, przepełniając całą wieś, że huczało jakoby
300     4, 38|              Jędrzych, że przystanęli całą kupą, a pierwszy Szymek
301     4, 38|               za sprawiedliwością, za całą wsią. Bo jeno głupi nie
302     4, 38|               trzęsło i płonęło. Była cała w dreszczach, kiej błyskawice
303     4, 39|             wszystkie przeciwko mnie, cała wieś, wszystkie!..~- Żyj
304     4, 39|              boska przez nią idzie na całą wieś, co?~- Może i tego
305     4, 40|            kieby mrowisko, obłażąc ją całą gorącymi potami, a przejmując
306     4, 40|      przekrzykiwać się rozgłośniej na całą wieś, zaś potem zaśpiewały
307     4, 40|             się kiej sroka na deszcz. Cała wieś słyszy! - mruknął.~-
308     4, 40|               w mig się pokryły, gdyż cała banda wróblego narodu spadła
309     4, 40|    odrętwieniu, zapatrzony we świat i całą duszą zasłuchany w jego
310     4, 40|             głowę, gdyż nawiedziły go całą ciżbą przeróżne myśle i
311     4, 41|               wydzierasz się, jaże na całą wieś słychać!~- Swojego
312     4, 41|               na swoją potrzebę, jaże cała kuźnia dygotała.~- Nie chciałbyś
313     4, 41|             słońce.~Mateusz prowadził całą fabrykę, że co trochę widać
314     4, 41|           Wałkoń to jestem, co? Niech cała wieś powie, niech matka
315     4, 41|        ściskał, jaże tchu brakowało i całą przejmował war i dygotania.~-
316     4, 41|                  Ścierwa, przez niego cała moja marnacyja! Bym poredził,
317     4, 41|              zerwał po zachodzie, psy całą hurmą zaszczekały nad stawem.
318     4, 42|           urazi! - dorzucił ktosik, a cała karczma gruchnęła śmiechem
319     4, 43|              spuchnięta, w gorączce i cała obwalona krostami, zrazu
320     4, 43|    wystawieniem, na którą zebrała się cała wieś. ~A modlili się tak
321     4, 43|              płomienie a dymy i w mig cała stodoła stanęła w ogniu,
322     4, 43|               niej Jagusia przynosząc całą garść karmelków, ale nim
323     4, 43|              narobię piekła, jaże się cała wieś zleci.~- Cichoj, Jaguś,
324     4, 43|        zakotłowało aż do utraty tchu, cała stanęła w ogniach i dygocie,
325     4, 44|         czekanie na słońcu i głód, że całą hurmą ruszyli pod drzewa,
326     4, 45|                już niedaleko, dam wam całą dziesiątkę.~- Wsadź se ją
327     4, 45|             odstawił taczki, kupił za całą złotówkę cukierków la dzieci,
328     4, 45|          schodząc z drabiny, otoczony całą chmarą wirującą nad nim
329     4, 45|              darły się przenikliwie i cała wieś huczała przeróżnymi
330     4, 45|               ano była, w płaszczu, a cała we złocie i koralach. Pogładziła
331     4, 45|          młoty, jaże rozlegało się na całą wieś, ktoś wóz rychtował,
332     4, 45|        kościele, klęczała zawdy przez całą mszę, a tak wielce rozmodlona
333     4, 45|              na pięści zasłuchała się całą duszą, nie spuszczając z
334     4, 46|            Antek obrzucił spojrzeniem całą kupę i odrzekł wolno:~-
335     4, 46|      nabuntował? Jeszczek przez niego cała wieś ucierpi...~- To go
336     4, 47|             kobiety i na darmo chciał całą sprawę obrócić w przekpinki,
337     4, 47|               przywiódł do grzechu?~- Cała wieś tu się zleci, cichoj!~
338     4, 47|     pokrywając pocałunkami zaskamlała całą mocą strachu, miłowania
339     4, 47|            się do karczmy i pił przez całą noc.~Cała historia migiem
340     4, 47|         karczmy i pił przez całą noc.~Cała historia migiem się rozniesła
341     4, 47|               za nią gorący pacierz i cała wieś przychodziła się modlić
342     4, 48|               i rzucić jej w twarz tę całą litanię grzechów... Niech
343     4, 48|           Kłębów. Jagata leżała już z całą paradą na środku izby, przybrana
344     4, 48|          które się ochfiarowały przez całą drogę nie brać do ust nic
345     4, 48|              narodu.~Odprowadzała ich cała wieś, zaś wozy zawalone
346     4, 49|              ma, krowę ma i gospodarz całą gębą. - Pyskował przemyślnie,
347     4, 49|             tysięcy, zabierą mu za to całą gospodarkę, a jak będzie
348     4, 49|     cierpliwość, to i nie dziwota, że cała wieś jakby się wściekła
349     4, 49|            spozierali po sobie.~- Już cała parafia mówi o tym od wiosny!
350     4, 49|              A kajże to Antek Boryna? Cała wieś się zebrała, on pierwszy
351     4, 49|               doń Płoszka i głośno na całą karczmę zapytał:~- Już wszystkie
352     4, 49|         wszystkich w oczy i pomstował całą wieś, że już rozwścieklony
353     4, 49|          ziemię, jakby się jej czepił całą mocą, zaś cały się jej ujął
354     4, 49|         grzmotom.~I w jakiejś minucie cała wieś ruszyła do Dominikowej
355     4, 49|               drągiem, chociaż bronił całą mocą, ale nie wyszło i Zdrowaś,
356     4, 49|              z każdej chałupy ruszali całą gromadą, z każdej chałupy
357     4, 49| chrześcijańską! Ale stara pono skarży całą wieś?~- Nic nie wskóra!
358     4, 49|                Wszystkie postanowiły, całą gromadą, prawo mają...~-
359     4, 49|        stróżować.~Wetknęła mu w garść całą dziesiątkę, ale dziad wziąć
360     4, 49|              zachodu przysłaniać jęła całą wieś i pola wszystkie, i