Tom, Rozdzial

 1     1, 3 |              chodziły obżarte kiej te dziedzice.~- Hale, świnia sama poszła
 2     1, 6 |           ciągnął Szymek.~- Żyją kiej dziedzice... Takim to dobrze... Po
 3     1, 11| sprawiedliwość we wszystkim była...~- Dziedzice parszywe! W wasze ręce!
 4     2, 16|             już na ostatku, jak jakie dziedzice, wychodziły chłopy dębickie,
 5     2, 18|                 Czego?~- Wiecie, a to dziedzice w ogiery przyjechał. Cuganty
 6     2, 19|               szlachtę się uważali.~- Dziedzice, pół wsi jedną krowę doi! -
 7     3, 30|               dziedzicówny z Wólki, a dziedzice stojały we drzwiach zakrystii,
 8     3, 30|           rozpierają w kościele kieby dziedzice, toczą hardo oczyma, zajmują
 9     3, 34|                  Gospodarze parszywe, dziedzice ścierwy! Ja służę, ale kryjomo
10     3, 34|             nawet wszystkie dwory, że dziedzice prowadziły dobrodzieja i
11     4, 38|               jęli z cicha pogwarzać.~Dziedzice powyłazili z kościoła, na
12     4, 38|              być ziemi la wszystkich! Dziedzice ścierwy! Niejeden gołym
13     4, 49|        używały se ścierwy kieby jakie dziedzice. Co dnia jadły mięso! Wójtowa