Tom, Rozdzial

 1     1, 1 |    długie, niebieskie warkocze dymów ciągnęły się nad zagonami...
 2     1, 3 |       zasnutych delikatną mgłą dymów, a wkrótce i głuchy, monotonny
 3     1, 4 | wielkich, którymi przez obłoki dymów kadzielnych buchało słońce,
 4     1, 6 | kamienne lub te brudne kołtuny dymów, co się wiły nad kominami
 5     2, 13|   buchające brudnymi kołtunami dymów, drogi się wyrównały z polami,
 6     2, 21|       wsi buchały słupy ognia, dymów i skier. Dzwon zaczął bić
 7     2, 23|     okropnym słupem płomieni i dymów.~Ludzie zaczęli nadbiegać,
 8     3, 26|      blisko, że poczuła zapach dymów i dojrzała po sadach wietrzące
 9     3, 26|     ołtarzem, wlekły się pasma dymów niebieskawych ku wysokim
10     3, 27|      sadów i słupy niebieskich dymów buchały w górę, zaś na drodze,
11     4, 37|        leciuśko wśród świateł, dymów i modłów nieustannych.~A
12     4, 37|       zrobiło się niebiesko od dymów, skropił wodą święconą,
13     4, 42|      się z wolna modrawe słupy dymów.~- Podjadłbyś se tera, gospodarzu,