Tom, Rozdzial

 1     2, 16|      lśniły się szkła obrazów i czerwieniały zamarznięte szyby, a oni
 2     2, 16|      bieliły kapoty Lipczaków i czerwieniały chusty kobiet.~Kościół był
 3     2, 18|       przyciszyło, coraz bliżej czerwieniały wełniaki kobiet i widni
 4     3, 27|         po drogach niby te maki czerwieniały się kobiece przyodziewy
 5     3, 30| wyłaziły z onej lubości, twarze czerwieniały i sytność rozpierała serca
 6     3, 30|         nawet po szarych polach czerwieniały kobiety i piesneczki kajś
 7     3, 30|       się galanto. gęby z wolna czerwieniały i kuntentność rozpierała,
 8     3, 31|        zielonych ozimin, wszędy czerwieniały wełniaki, orały pługi, wlekły
 9     3, 35|  pszenice wymiękłe a przypalone czerwieniały od maków, zaś ziemniaki
10     4, 37|         się już podnosił i gęby czerwieniały, że to flacha często krążyła
11     4, 40|     sine błyskawice, gdzie znów czerwieniały kobiece przyodziewy i stada
12     4, 41|       siebie na kapuśnisko, kaj czerwieniały jakieś kobiety. ~- Kajże
13     4, 49|        i kosy, bielały koszule, czerwieniały wełniaki, gmerali się niestrudzenie