Tom, Rozdzial

 1     1, 3 |        pod wzgórza, na których czerniały lasy.~Boryna, że go ta cisza
 2     1, 6 |        płynącej bruzdami, albo czerniały drzewa samotne na miedzach -
 3     1, 6 |     której tylko gdzieniegdzie czerniały dachy, to obmoknięte płoty
 4     1, 6 |       siniejących niby chmura, czerniały stogi torfu i wozy, do których
 5     1, 7 |       kapuśniska jako te wyspy czerniały się grzbietami zagonów spośród
 6     2, 13|     śniegiem, kajś niekajś ino czerniały ściany stodół, kłębiły się
 7     2, 14|      białe rozsrebrzone dachy, czerniały ściany, występował w głębi
 8     2, 18|    tyla że ino ramiona krzyżów czerniały się nad groblami i garbami
 9     2, 20|       a gdzieniegdzie i zagony czerniały, to przychodziły takie wiejby,
10     3, 26|       zeszłoroczne kartofliska czerniały abo i już latosie podorówki,
11     3, 30|       w mroku, a pod dzwonnicą czerniały dworskie powozy.~Hanka jeszcze
12     3, 30| wzgórzem pod las biegnące, kaj czerniały łubinowe stogi.~- Na Podlesiu?~-
13     4, 45|     modrzewi, powywierane okna czerniały kiej jamy, a na słupiastym