Tom, Rozdzial

 1     1, 6 |    lodowate bicze deszczów siekły bezustannie ziemię i przemiękały do
 2     1, 6 |                       Deszcz mżył bezustannie, jakoby kto drobnym szkliwem
 3     1, 7 |       widać nie było; deszcz mżył bezustannie, tyle że jakoś zaraz z południa
 4     1, 9 |          rana dzwony biły wolno a bezustannie - i żałosne, rozbolałe dźwięki
 5     2, 15|          tartak, piły trzeszczały bezustannie, jednako, jakoby kto szkło
 6     2, 15| przygłuszał rozmowy, młyn dygotał bezustannie, szary tuman pyłów mącznych
 7     2, 24|          prawda, że i śnieg walił bezustannie, a nawet jeszcze mokrzejszy,
 8     2, 25|        mocy.~Dzwon zaś bił wolno, bezustannie a tak ponuro, aż strach
 9     3, 29|      rzeka, wzbierająca z wolna a bezustannie, ciągnęli na rezurekcję.~
10     3, 30|      organy wciąż grały, a dzwony bezustannie biły...~Alleluja! Alleluja!
11     3, 31|       Deszcz padał wolno, ciągle, bezustannie, równiuśkie, drżące nici
12     3, 34|    strzechami, zaś dzwony bimbały bezustannie; biły z wolna, a długim,
13     4, 49|           nad stawem, psy ujadały bezustannie, prawie nikt nie wyszedł