Tom, Rozdzial

 1     1, 11|      ino mógł, to się z chałupy wyrywał na wieś, do wójta, bo już
 2     3, 29| gałęziami po stawie, snopki ano wyrywał z dachów i co kruchsze gałęzie
 3     3, 32|       się przykazowi, któren ją wyrywał z myśleń i niepewności.
 4     3, 32|        spod nóg albo i zajączek wyrywał się gdziesik spod kotyry
 5     3, 33|      wniebogłosy.~Czasem ktosik wyrywał się z kupy, czasem i wszystkie
 6     3, 34|         krótki a hukliwy wiater wyrywał się przodem, świszcząc po
 7     3, 35|      się nieco, gdyż kowal jaże wyrywał se wąsy ze złości. ~- Jacek
 8     3, 35|     niekajś głos przepiórki się wyrywał.~A chociaż spieczona ziemia
 9     3, 36|        rzucił się wstecz czasu, wyrywał z płota kołek i ująwszy
10     4, 38|        co poniektóry przez śpik wyrywał się niekiej z głośniejszym
11     4, 38|         jak to jeszcze niedawno wyrywał za krowimi ogonami.~- A
12     4, 44|  pięściami, zaś raz po raz ktoś wyrywał się z kupy z ozorem: ~-