Tom, Rozdzial

 1     1, 2 | tłumaczyć i przekładać, żeby się wstrzymał, jako w pierwszej złości
 2     1, 3 |       lasem przecknął na dobre i wstrzymał konia.~- Wschodzi niezgorzej -
 3     1, 5 |      sięgnął za pazuchę, ale się wstrzymał, jakby go coś tknęło, bo
 4     2, 13|      jako tako człowiek strzymać wstrzymał, że to ino ci się wiedli
 5     2, 14|        się krasula wydzierała... wstrzymał przeciech... a kupcom to
 6     2, 21|     zaspie; wtedy obejrzał się i wstrzymał konie, a gdy się wyłoniła
 7     2, 21|          dróżki do chałupy stary wstrzymał konie i gdy wysiadła, pomagał
 8     3, 34|             wołał Rocho.~Kłębiak wstrzymał się nieco i jął krzyczeć
 9     4, 39|         o tej radzie.~Ledwie się wstrzymał od klątw, plunął jeno, a
10     4, 40|    zapaskudzone i nie przewiała!~Wstrzymał się potem przy jęczmieniu,
11     4, 42|         już na doły ni kamienie.~Wstrzymał się dopiero pod krzyżem,
12     4, 46|       jakby kapoty.~- Kto tam? - wstrzymał się niespokojnie.~- Jesteśma!