Tom, Rozdzial

 1     3, 32|    wystraszonego Jędrzycha i skwapnie poniesła się do chałupy
 2     3, 33|     kiej się nie ozwał, jęła skwapnie zawijać i chować te swoje
 3     3, 34|    swoich kłopotach jęła się skwapnie a szeroko rozwodzić.~- Kaj
 4     4, 37|       Juści, co przywtórzyli skwapnie i gorąco, jakby czepiając
 5     4, 39|    żółciły się już z daleka.~Skwapnie się wzięła do pielenia,
 6     4, 40| kieby koło pływała kiełbasa.~Skwapnie się przypięli do śniadania.~-
 7     4, 40|      spasłe liszki pięły się skwapnie na buty, to leśne ptaszki
 8     4, 40|     się teraz kole świń, tak skwapnie dygując ciężkie cebrzyki
 9     4, 43|    zaniesę - nastręczała się skwapnie, gdy z izby rozległ się
10     4, 43|     i motyczką, pozdrowił ją skwapnie, ale spojrzała wilczymi
11     4, 47| starej, Jasio też rzucił się skwapnie, tłumacząc matce, co mu
12     4, 48|    młyna, łaził po ogrodach, skwapnie zazierając na lniska i wszędy,