Tom, Rozdzial

 1     1, 3 |         po rowach, leżał jeszcze siwy mróz; po stawie wlekły się
 2     1, 3 |         a często dąb rosochaty i siwy ze starości, a czasem brzozy
 3     1, 4 |      gdzie u góry był Bóg Ociec, siwy Pan i srogi, rychtyk podobny
 4     1, 6 | nastawiała kolację.~Jakiś stary, siwy człowiek grzał się przy
 5     1, 8 |      miejska, z czerwoną twarzą, siwy i z małymi, bystrymi oczkami.
 6     1, 10|    wsparty na Hankę spozierał... siwy był całkiem, wargi mu się
 7     2, 13|         spytał wreszcie starszy, siwy Żyd.~- Trzysta złotych.~-
 8     2, 18|         był, przygarbiony nieco, siwy, suchy jak wiór; twarz miał
 9     2, 22|        pośrodku, kiej ten stary, siwy dąb na polanie, otoczony
10     2, 25|         mu zleciała, że jeno ten siwy łeb podskakiwał po korzeniach.~
11     3, 29|      biedzie a żałościach...~Już siwy zmierzch zasiewał świat,
12     4, 41|            A gdzieżeś to polazł, siwy? W Kłębową koniczynę, co?