Tom, Rozdzial

 1     1, 6 |         samotne na miedzach - jak przygięte, nabrzmiałe wilgocią, trzęsły
 2     2, 18|   zdumiony, ale że mrok zapadał i przygięte drzewa trzęsły się jakoś
 3     2, 19|        matki ziemi, to i podnosił przygięte karki, podnosił zafrasowane
 4     2, 22|            Jako to bydlę, jarzmem przygięte do ziemi, żyjesz, człowieku,
 5     3, 30| przypiecze pola, wiater ustanie i przygięte zboża se kłosami gwarzą,
 6     3, 30|    omdlałe, ożywia martwe, wznosi przygięte, jałowe zapładnia.~Alleluja!
 7     3, 31|     niekaj dopatrzył pługi, konie przygięte w pracy, gdzie wóz na miedzy
 8     3, 32|          nad polami.~Baby gmerały przygięte do zagonów, podobne do kłębów
 9     3, 32|           ogarnął, moc rozprężyła przygięte plecy i taka radość wstąpiła
10     3, 33|           ku ziemi, zboża stanęły przygięte, kieby zasłuchane dźwiękliwy
11     4, 37|       Wszystko stojało bez ruchu, przygięte i kieby zasłuchane w te
12     4, 45|   spieczona ziemia, dzwoniły sady przygięte pod ciężarem owoców, dzwoniły