Tom, Rozdzial

 1     1, 5 |       dostać przed nocą i większą pluchą.~I handlerze rychlej zdejmowali
 2     1, 5 |          jak to miał we zwyczaju.~Plucha szła taka i ciemność, że
 3     1, 6 |           bo i czas do domu, taka plucha, że mnie już do koszuli
 4     1, 6 |      przed kominem.~- Ziąb taki i plucha, że aże mi moja drewniana
 5     1, 8 |           w końcu zaczął:~- Że to plucha, błocko i ćma, tośwa z Szymonem
 6     2, 24|     ciemne, smutne i tak przejęte pluchą, deszczami, to śniegiem
 7     3, 26|          mokry i zrobiła się taka plucha od samego rana, iż trudno
 8     3, 28| nieustannie w wodę, a wszędy szła plucha, że świata Bożego ledwie
 9     3, 28| Jagustynka jeszcze nie wróciła.~- Plucha i błocko, to się jej nie
10     3, 32|     kwiaty.~Wrony kołują górą, to plucha przejdzie! - rzekła któraś
11     3, 32|      kiele Paczesiowego żyta. Nim plucha przejdzie, parę fur wywiezie...
12     4, 37|           Jana, ale co ćma była i plucha, to mało kto dał się pociągnąć,