Tom, Rozdzial

 1     1, 9 |     nabrzmiały rozpaczą krzyk, jak piorun, rozdzierał powietrze albo
 2     2, 18|             Jaguś! Jaguś!...~Kieby piorun w nich trzasnął, tak się
 3     2, 22|    gorzkimi łzami zapłakała!~Kieby piorun w niego trzasnął!~Oto kiedy
 4     2, 22|     lewentarze padły na mór.~Potem piorun spalił wszelkie zabudowania.~
 5     2, 25|      przycichła z nagła, jak kieby piorun uderzył, chodzili lękliwie,
 6     2, 25|            zwalił się na niego jak piorun.~Próżno się bronił, próżno
 7     3, 31|     podwórza.~Osłupieli, jak kieby piorun trzasnął gdziesik z bliskości,
 8     4, 37|       kruchości - drzewom, w które piorun mógł trzasnąć leda chwila
 9     4, 37|           mu nie przeszkodzi.~Jako piorun bije w drzewo wyniosłe,
10     4, 40|            się chwilę i spadł kiej piorun we zboża...~Antek porwał
11     4, 43|            postronkami; i pierwszy piorun trzasnął kajś blisko, jaże
12     4, 43| zwieszającej się nad wsią trzasnął piorun w stodołę wójtową.~Buchnęły