Tom, Rozdzial

 1     1, 10|         sadów nagich, cisza i noc ogarniała wieś całą, jeden młyn turkotał
 2     1, 11|       chwilami gasły od pędu, noc ogarniała taneczników, a tylko oknami
 3     1, 12|         wrzawa wzmogła i wesołość ogarniała duszę, wójt pomógł rzetelnie,
 4     2, 17|          cicha i leniwie, senność ogarniała wszystkich bez mała z wczorajszego
 5     2, 20|            wywierano drzwi, ludzi ogarniała radość, a starzy, się pod
 6     2, 24|        krążyła z dala i żałośnie, ogarniała też teraz kochającym wzrokiem
 7     2, 24|        osłabł w sobie, senność go ogarniała i głęboka cisza, że zapadał
 8     2, 24| zaszczekał i cichość przerażająca ogarniała świat, gdy Antek oprzytomniał
 9     3, 26|    czyniąca...~Hej! zwiesna ci to ogarniała przyziemne, pokrzywione
10     3, 26|   wietrzące się pierzyny, to jeno ogarniała oczyma wieś całą i najgłębsza,
11     3, 27|          cichość zgoła świąteczna ogarniała wieś, że nikaj głosów żadnych
12     3, 30|           wzeszły, głucha cichość ogarniała świat, jeno co woda bełkotała