Tom, Rozdzial

 1     1, 8 |        szynkwasem kolebała się kiej kwiat złoty.~Boryna się do nich
 2     2, 20|           wielce czującą - jako ten kwiat niektóry, co niech jeno
 3     2, 23|            aż rozkwitały im dusze w kwiat zdumień, w prześwięty kwiat
 4     2, 23|         kwiat zdumień, w prześwięty kwiat wiary i modlitewnych uniesień,
 5     3, 32|      wszystkie.~- Ho! ho! sam ci to kwiat pannowy wyszedł! Widzi mi
 6     3, 32| trybularzówv rozżarzonych; wiśniowy kwiat pachniał i bzy ledwie roztlałe,
 7     3, 32|             przewilgocone, a każden kwiat czuć było z osobna i wszystkie
 8     3, 33|           wiśni posypał się ostatni kwiat i kiej śnieg trząsł się
 9     3, 33|            jej cieknie; Ulisia niby kwiat, jeno co ma jedno biedro
10     4, 40|             ważne ziarno i kiej ten kwiat pachnący weselem i oroszony
11     4, 45|         czystą kieby ten najbielszy kwiat, to i nie zrozumiał przytyku,
12     4, 45|            malwy smukła i kieby ten kwiat na Bożym zagonie najśliczniejsza
13     4, 48|        różany, kieby ten jabłoniowy kwiat, mdlejący w skwarze tęsknicy,