Tom, Rozdzial

 1     2, 22| poprzebierane za parobków, to za Miemców, pomagały, że w krótkim
 2     3, 32|       wyglądają na chłopów.~- Na Miemców patrzą.~- Pewnie: kapoty
 3     3, 34|          chce w Lipcach stawiać, Miemców na Podlesie to on pono dziedzicowi
 4     3, 34|          a to samo wyjdzie... Do Miemców iść całą gromadą i spokojnie
 5     3, 34|        kiej nas wypuszczą, to la Miemców będzie jeszcze gorzej...
 6     3, 34|       radości:~- Dobra nasza, na Miemców iść, rozegnać pludraków!
 7     3, 34|      daje.~- Cie! Jankiel też na Miemców, no! - zakrzyczeli zdumieni.~-
 8     3, 35|        nie chciały o wyprawie na Miemców.~- Hale! co im do łbów strzeliło!
 9     3, 35|         jako ich powiedziecie na Miemców...~- Prosili, to pójdę z
10     3, 35|    Szymka.~- Pójdziesz z nami do Miemców? - pytał.~- Gront mój po
11     3, 35|   rozgorzałe hardo wżerały się w Miemców, a z twarzy kieby zastygłych
12     4, 38|     zażył kłopotów, aby się jeno Miemców pozbyć; juści, co go słuchali