Tom, Rozdzial

 1     1, 11|        wynurzyć i zamajaczyć na mgnienie przed drugą ścianą, na której
 2     2, 13|    wpili się oczami w siebie na mgnienie, na ten jeden błysk i roznieśli
 3     2, 18|           bo przyciszało się na mgnienie... znowu szedł... śnieg
 4     2, 23|        i rosła wzmagając się co mgnienie, przewalała się z serca
 5     2, 23|      żałości a lęku przepada na mgnienie...~Ale wnet podnosili się
 6     2, 23|    wyrastał, zatrzymywał się co mgnienie i znowu szedł... skręcił
 7     2, 23|     wiązkę słomy, przystanął na mgnienie, posłuchał i skoczył do
 8     2, 24|          że nawet i na to oczów mgnienie nie rozbłyskało - śniegi
 9     3, 29|       roztrzęsieniu, jakby leda mgnienie rozlecieć się miało, aż
10     3, 36| odskoczył, rozwidniło mu się na mgnienie, błyskawicą rzucił się wstecz
11     4, 40|      rudy ogon, ważąc się przez mgnienie, czyby nie chycnąć na niego,
12     4, 41|     radosnym ogniem na to jedno mgnienie zapamiętania, na tę jedną