Tom, Rozdzial

 1     1, 1|         polom, na których kopano kartofle; i na te dymy pastusich
 2     1, 1|           to i dobrze słychać...~Kartofle , chwała Bogu obrodziły,
 3     1, 1|           kapusta będzie. Kto ma kartofle, kto ma żyto, kto ma kapustę
 4     1, 1|         Bóg dał latoś urodzaj na kartofle, co? - mówił wyciągając
 5     1, 1|       przy nim zażywać.~- Juści, kartofle kiej kocie łby i dużo pod
 6     1, 1|     długą chwilę, bo trzeba było kartofle wysypywać na kupę.~A potem
 7     1, 2| wygrabiona... podorać by trza na kartofle... dobrze by i pod owsy...
 8     1, 3|    zagona! Widzisz go, mądrala! ~Kartofle już mocno perkotały w kominie,
 9     1, 3|         se idzi obok, to wlazł w kartofle Dominikowej i tu pysknie,
10     1, 3|     przyskakując z pazurami.~- A kartofle z organistowego dołu to
11     1, 5|        do cepów, a Witek obierał kartofle na rano i raz w raz poszturchiwał
12     1, 8|         gdzieście to latoś mieli kartofle.~- Najlepsze pole moje!~-