Tom, Rozdzial

 1     1, 6 |   się przyginały z głuchym jękiem, a ludzie wzdychali żałośnie
 2     1, 9 |   i przeciągał po polach z jękiem, tłukł się między drzewinami
 3     1, 10|  nimi, aż się przyginały z jękiem i szumiały rozsrożone.~-
 4     2, 24|   mocą, takim przepłakanym jękiem, aż mury się zatrzęsły,
 5     2, 24|   słowo "Jezus" zabrzmiało jękiem, a ksiądz mówił coraz mocniej
 6     2, 25| swoich, biło gałęziami i z jękiem śmiertelnym padało na ziemię -
 7     2, 25|  jakich padało!~Las marł z jękiem, drzewa padały ciężko jako
 8     3, 26|    potoczyła na ścianę i z jękiem padła.~- Do cna, widzę,
 9     3, 29|   drzewiny pokładały się z jękiem, trzepiąc gałęziami po stawie,
10     3, 30|  kiej wicher rozniesły się jękiem wstrząsającym po kościele,
11     3, 30|    krzyżem na podłogę, tym jękiem żalnym, tym skrzybotem serdecznym
12     4, 37|    ziemia wzbiera żałosnym jękiem i spływa szmerem nieustannych,